16-4-2010
New Orleans was mooi; prachtige pastelgekleurde huizen, vriendelijke mensen. Bourbon Street lijkt een beetje op de Zeedijk eerlijk gezegd; overal verleidelijke dames en lingerie. De muziek is helaas wat minder dan je zou verwachten. De faam is groter dan de praktijk. De enige die nog een beetje in de buurt kwam, was Steamboat Willy. Die speelde een lekker deuntje en zong ook niet onverdienstelijk. De rest was vooral heavy metal en harde dreun.
Het City Park waar we ook nog naartoe gingen was wel fantastisch; overal schoolbussen met kindertjes en een giga museum met aangrenzende beeldentuin. De beeldentuin was mooi, maar in het museum vond ik er niet zoveel aan. Lief ook niet geloof ik, op een paar dingen na. Op de weg erheen – met het openbaar vervoer – vergaten we uit te stappen. Dus moesten we mee naar het eindpunt. Daar was een begraafplaats van mega afmetingen. Met monumenten van giga grootte. Nou ja, alles is groot natuurlijk in Amerika.
Gisteren hebben we van 9 uur ‘s morgens tot 6 uur ‘s avonds in het busje gezeten (lekker… vakantie ;’) om in Memphis te komen. Onderweg geen bal te zien behalve de high way en de nodige moerassen. We zouden nog met de steamboat over de Missisippi, maar daar was geen tijd meer voor. Avontuurlijk reizen heet dat bij de reisorganisatie waar wij mee reizen.
Gisteravond naar de bekende Beal Street en daar was de muziek die we eigenlijk in New Orleans hadden verwacht. Errug leuk allemaal. Straks gaan we naar Graceland, de Sun studio en toch nog de boottocht. Vol programma. We voelen ons net Amerikanen in Europa; how to do Europe in 10 days. Lief kan zijn museum in Memphis wel vergeten, vrees ik, want we logeren zeker een half uur rijden buiten de stad, langs een highway. Een geweldig hotel dat dan weer wel.
Geen tijd – foto’s vanuit het busje
Enfin, we hebben maar besloten om met de flow mee te gaan. Er is geen tijd voor vakantie hahahaha.