You don’t like the truth
Al in januari 2009 gaf President Obama bevel om het gevangenenkamp op Guantanamo Bay binnen een jaar te sluiten. Maar nu, bijna twee jaar later, bestaat het kamp nog altijd. Ik zou er iets aan willen doen, maar ik weet niet wat.
Vrijdag zag ik op tv een stukje van de Idfa documentaire (You don’t like the truth) over Omar Kadhr, een Canadese jongen van Afghaanse afkomst, die in 2002 werd gearresteerd en opgesloten op Guantanamo Bay . Nu, acht jaar later, zit hij nog steeds gevangen. Hij heeft een gevangenisstraf van 40 jaar gekregen voor het gooien van een granaat naar een Amerikaans peloton waarbij een sergeant om het leven kwam. Niet mooi natuurlijk. Granaten gooien mag niet en iemand daarmee doodgooien al helemaal niet. Dat weet een kind. Als je tenminste kind hebt mogen zijn van je vader. Wat bij dit jongetje waarschijnlijk niet het geval is geweest. Een veertienjarig kindsoldaatje dat door zijn vader vanuit Canada was meegenomen naar Afghanistan, opgroeide in een Al Qaeda trainingskamp en niet beter wist dan wat zijn vader hem had verteld. Die ongetwijfeld van de mensen met wie hij in dat gevecht was, opdracht had gekregen om die granaat te gooien. Zo’n jongen sluit je op in het meest verschrikkelijke oord van de wereld. Je dreigt en je slaat en schopt hem en dan krijg je nog een bekentenis ook. In ruil voor die bekentenis hoeft hij nu nog maar acht jaar in plaats van veertig in de gevangenis door te brengen.
Ik hield het niet droog. Je ziet hem huilen om zijn moeder. Vertellen over zijn verwondingen en zijn blinde oog. Een kind. Nu ik erover schrijf, raak ik weer emotioneel . Zó erg vind ik het. Natuurlijk kun je zeggen dat hij dan maar geen granaat had moeten gooien naar die Amerikaanse soldaten. Maar kom op zeg. Veertien jaar! Zo’n kind is gehersenspoeld, doet wat hem opgedragen wordt. Het zal je zoon maar wezen. Stel je toch voor dat je eigen kind op veertienjarige leeftijd een granaat naar de vijand gooit, daarvoor 8 jaar wordt opgesloten en na berechting nog eens 40 jaar krijgt. Ik moet er niet aan denken.
Klote Binladen, klote Al Qaeda, klote Taliban, klote oorlog, klote Afghanen, klote Amerikanen, Zó dat is er uit!
Update: Omar zat vast in Guantánamo Bay tot oktober 2012, waarna hij tot medio 2013 de rest van zijn straf mocht uitzitten in Canada.
Nee, die documentaire heb ik niet gezien. Maar dat komt vast nog wel. Dat die sergeant zelf ook granaten bij zich zal hebben gehad, had ik me nog niet eens gerealiseerd. Wat een hypocrisie om dan zo’n jongen zo’n lange straf te geven.
Ik zeg het graag met je mee, Joke. Want zoals jij het beschrijft zou ik het niet beter kunnen. En dan de machteloosheid. Wat kunnen wij meer doen dan er een stukje over schrijven. Niemand luistert. Iedereen lijkt wel gevangen te zitten in angst, afkeer en haat.
22-11-2010
Zo Joke, dat zijn een heleboel kloten bij elkaar!! En dat voor zo’n keurige vrouw als jij toch bent!
Met deze kritische “noot” heb je volgens mij de gevoelens van heel veel mensen verwoord. En je verontwaardiging vind ik daarbij meer dan terecht. Steeds zie je weer, dat mensen in bepaalde situaties en onder aparte omstandigheden tot vreemde dingen in staat zijn.
Die sergeant had waarschijnlijk ook een paar granaten in zijn pocket en zeker nog ander wapentuig bij de hand. Ook hij heeft met zo’n ding leren gooien, net als ik, toen ik in dienst zat. Het zijn ook dingen om mee te gooien en bedoeld om andere mensen mee te doden (elkaar dus, maar je moet altijd zorgen, dat jij de eerste bent die gooit!…….) En de volwassenen maken die granaten……. (misschien ook wel door kinderen, wie weet….)
Kinderen hebben apengedrag, d.w.z. zij doen na, wat de volwassenen hen zeggen te doen. Zij denken dan, dat zij het goed doen! Vaak volgt een beloning voor goed gedrag en in dit geval volgt straf voor “geslaagd” en “geleerd” gedrag. Om het weer af te leren dus.
In feite loopt dit jochie zijn “straf” op door het onvermogen van de volwassenen bij het uitvoeren van een positief stukje communicatie. Arme mensheid! En die knul is voor de rest van zijn leven verpest.
Ik wind me dus ook op, zoals je ziet, maar ook ik weet geen goede oplossing.
Groetjes John.
PS. Je noemt de IDFA. Heb je de film: “The Yes Men Fix the World” gezien.? Hierin zie je heel mooi, hoe mensen manipuleerbaar en beïnvloedbaar zijn!
het is een klote wereld, waarin dit soort dingen gebeuren.
en die amerikanen moeten zich doodschamen voor dit soort praktijken.