“Spaanse” sigaren

Dit gaat echt helemaal nergens over. Nou ja toch wel. Over de uitspraak van een woord op een sigarenkistje.

Ik had een buurman die rookte grote bolknakken, Ritmeesters heetten die geloof ik. Een oom rookte middenformaat sigaren van Vasco Da Gama. Mijn vader rookte vroeger soms, naast zijn shag, wel eens kleine sigaartjes. Voor zijn verjaardag kreeg hij van mij vaak zo’n vierkant plat doosje met tien sigaren erin; senoritassen. Ik spaarde de sigarenbandjes.

Sinds een jaar heb ik een echtgenoot die ook van die kleine sigaartjes rookt. Hij koopt ze in kistjes van honderd (zonder bandjes). Als ik boodschappen doe, neem ik wel eens zo’n kistje voor hem mee, maar vanochtend bleek dat ik de verkeerde sigaren voor mijn dierbare echtgenoot gehaald had. Ik had wilde cigarillo’s meegenomen in plaats van de gebruikelijke senoritas. Hij liet me het oude kistje zien waarop dus het woord senoritas stond en het nieuwe met daarop cigarillo’s.  En door die cigarillo’s had ik ineens een bijzonder helder moment; net als cigarillo’s is senoritas een Spaans woord, dus spreek je het op zijn Spaans uit; als sinjorítas, met de klemtoon op de i. Tot vanmorgen heb ik dat altijd uitgesproken zoals het er staat, op zijn Hollands, met een duidelijke ee en de klemtoon op de o; seenooritas.

Dombo; ooit twee jaar op Spaanse les geweest ook nog! Helemaal vergeten! Zoals een van mijn oude leraren op de middelbare school altijd zei; “laat het schaamrood uwe kaken overvloeien”. En dat doe ik nu maar.

Geschreven voor Write on Wednesday  9-2-2011; vergeten.