Weer thuis
Zó zit je in Amerika en zó vraagt het leven van alledag je volledige aandacht. Voor je het weet, zit je er weer middenin.
Zondag thuiskomen met jet-lag, vuile was uit de koffer halen, stapels post doornemen, de achterstallige kranten doorbladeren, tijdschriften op een stapeltje voor later, en een beetje bijslapen waardoor je s nachts -klaarwakker- ligt te rekenen hoe laat het in San Fransisco is.
Maandag wasje draaien en nog een wasje draaien, boodschappen doen, weer een beetje bijslapen en je mails -heel veel mails- lezen. De koffer nog niet eens helemaal uitgepakt.
‘s Nachts wakker liggen, maar dinsdag weer gewoon aan het werk. Je mails -heel veel mails- lezen, post doornemen, cliënten ontvangen, vergaderinkje bijwonen. Alsof je niet weg bent geweest. Eenmaal thuis voor de buis in slaap vallen en ‘s nachts weer schapen tellen.
Woensdag tandarts en kapper, als een soort knipperlicht slapen en donderdag weer werken. Nu is het alweer vrijdag, moet mijn koffer toch echt helemaal leeg, moet ik betalingen doen, mijn administratie uitzoeken en opbergen en de boodschappen voor het weekend binnen halen in een dorp dat letterlijk bol staat van het toeristische bollenplezier dat dit weekend losbarst.
En vooral; ik moet veel -heel veel- bijlezen. Vakantie je zal het maar hebben ;-)!
ik zou bijna medelijden met je krijgen……bijna.
welkom thuis!
Tja, jammer he, dat ons lichaam niet zo is gemaakt dat we geen last hebben van jet-lags. Dat was dus even doorbijten deze week.
Maar volgens mij kun je terug kijken op een geweldig reis en dat is een ervaring die niemand meer van je afneemt :-))
Gaat vast wel lukken hoor, ik ontsnap zondag aan de dukte. Dan ga ik lekker met mijn dochter ergens op een terrasje zitten.
Als ik dat allemaal zo lees kom je nog nauwelijks aan slapen toe, zoals jezelf al een beetje aangeeft, wat je weekend betreft die zit zo te lezen ook al volgepland…..
Toch een fijn weekend hopelijk,
Groetjes.