Dat is nu net wat ik deed als de kinderen ( < 1 jaar) hun dagje niet hadden. Een zacht muziekje Mozart, Schubert… en dan de koptelefoon op de oortjes. Onmiddellijk werd het stil en dan was het onvoorstelbaar boeiend om gedurende een kwartiertje de gelaatsexpressie te observeren. Wat ik me altijd heb afgevraagd is wat er dan in die hersentjes omgaat… geen flauw idee maar het moet iets wonderlijk zijn denk ik.
Dit speelde zich af zowat dertig jaar geleden 😉
Mijn kinderen werden 30-35 jaar geleden ook stil bij klassieke muziek. Alleen deed ik ze geen koptelefoon op, maar het gaf hetzelfde effect. Ik had ze vóór hun geboorte al geregeld getrakteerd op klassieke muziek in combinatie met baarmoedergeluiden. Dat was toen een poosje heel erg in de mode 😉
Dat is nu net wat ik deed als de kinderen ( < 1 jaar) hun dagje niet hadden. Een zacht muziekje Mozart, Schubert… en dan de koptelefoon op de oortjes. Onmiddellijk werd het stil en dan was het onvoorstelbaar boeiend om gedurende een kwartiertje de gelaatsexpressie te observeren. Wat ik me altijd heb afgevraagd is wat er dan in die hersentjes omgaat… geen flauw idee maar het moet iets wonderlijk zijn denk ik.
Dit speelde zich af zowat dertig jaar geleden 😉
Mijn kinderen werden 30-35 jaar geleden ook stil bij klassieke muziek. Alleen deed ik ze geen koptelefoon op, maar het gaf hetzelfde effect. Ik had ze vóór hun geboorte al geregeld getrakteerd op klassieke muziek in combinatie met baarmoedergeluiden. Dat was toen een poosje heel erg in de mode 😉
ontroerend mooi
groetjes, Ria
Zouden die babies later allemaal aan de klassieke viool gaan. Dat het invloed heeft? Zou zo maar kunnen.