Zóveel??!
SCHRIJVENDE SENIOREN GEZOCHT: SCHRIJF MEE!
Afbeelding van Steve Buissinne via Pixabay
Ik schrijf al enige tijd stukjes voor de hoe ouderen denken site en we zijn continu op zoek naar enthousiaste medeschrijvers
Wij zoeken ouderen vanaf ca. 55 jaar die graag vertellen over alle perikelen die zij als ouderen/senioren in onze samenleving meemaken.
Denk jij uit te kunnen leggen hoe wij ouderen denken? Heb je je seniorenhart verpand aan de schrijverij? Vertel jij graag hoe het jou vergaat en wat je meemaakt als oudere in een steeds snellere maatschappij? Heb je een vlotte pen en een goed gevoel voor taal? Doe dan mee op Hoe Ouderen Denken!
Interesse? Mail ons wat recente teksten (zodat we een indruk krijgen van je schrijfstijl) en een korte motivatie:
redactie@hoeouderendenken.nl
Bestel mijn boek
klik op het plaatje voor meer informatie.
Dat is nu net wat ik deed als de kinderen ( < 1 jaar) hun dagje niet hadden. Een zacht muziekje Mozart, Schubert… en dan de koptelefoon op de oortjes. Onmiddellijk werd het stil en dan was het onvoorstelbaar boeiend om gedurende een kwartiertje de gelaatsexpressie te observeren. Wat ik me altijd heb afgevraagd is wat er dan in die hersentjes omgaat… geen flauw idee maar het moet iets wonderlijk zijn denk ik.
Dit speelde zich af zowat dertig jaar geleden 😉
LikeLike
Mijn kinderen werden 30-35 jaar geleden ook stil bij klassieke muziek. Alleen deed ik ze geen koptelefoon op, maar het gaf hetzelfde effect. Ik had ze vóór hun geboorte al geregeld getrakteerd op klassieke muziek in combinatie met baarmoedergeluiden. Dat was toen een poosje heel erg in de mode 😉
LikeLike
ontroerend mooi
groetjes, Ria
LikeLike
Zouden die babies later allemaal aan de klassieke viool gaan. Dat het invloed heeft? Zou zo maar kunnen.
LikeLike