–
De liefde voor muziek heb ik van mijn moeder. Toen ik klein was had zij de hele dag de radio aan – distributie heette dat, met zo’n knop in de muur met vier standen. Mijn moeder had een mooie stem en deed, als amateur, o.a. mee in De Jantjes (van Beppie Nooy), zong ze in het Amsterdams Operakoor en was ze lid van een revuegroep waar ik wel eens mee naartoe mocht. Ik zong graag de liedjes van Doris Day en andere grootheden uit die tijd met haar mee. Que Sera Sera kende ik, op mijn derde, woordelijk uit mijn hoofd.
Revuegroep “Wij zingen niet zuiver maar hard” (mijn moeder staat rechts).
Schitterend verhaal.
Op je 3e zo´n liedje zingen.
Dan zit het echt in je, hé?
Mijn broertje had dat ook (nog steeds)
Hij zong op zijn 3e op het strand, “Marina, Marina, Marina”
Volgens mij was dat Italiaans.
Ik zelf heb niet zoveel met muziek, kan geen instrument bespelen, kan niet zingen. (wel hard brullen) Hoewel Hulkinnetje dat wel vind als ik Kerstliedjes zing.
En echt ik wilde dat ik het kon.
Maar helaas ik heb het niet in mij.
Ja, Marina kende ik ook. Dat was inderdaad Italiaans, gezongen door Rocco Granata, de Italiaanse Belg. En Hulk; brullen is ook zingen hoor; ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is ;-).
Weet je trouwens dat je link niet meer werkt? Ik kom ermee op de Sanoma site van weblog van Sanoma en niet op jouw nieuwe blog (die heb je toch wel?).
Doris Day, ja dat hoort ook bij deze tijd. Geweldig nummer.
Fijn weekend.
Knuf
Wil
Als babyboomer heb ik lekker meegezongen met dit nummer van Doris Day. Move over Darling is ook zo’n heerlijke zwijmelaar van haar. je kent ‘m?
Salu2 Albert
Ja, move over darling, ook al zo’n mooi liedje. Doris Day was echt the girl next door; ze zag er lief uit en zong de sterren van de hemel.
Ik was vroeger gek op Doris Day en vooral op dit nummer! Leuk om het weer eens te horen.
Liefs Frederique