Eindejaarsgedachten

Ik word altijd een beetje filosofisch in deze tijd van het jaar. Kerstmis is voorbij. Het nieuwe jaar komt eraan. 2014 alweer! Waar blijft de tijd? Die vervliegt. Kijk maar naar de wijzers van de klok die braaf hun rondjes draaien. Tik na tik, seconde na seconde, minuut na minuut, uur na uur. En na 24 uur begint het proces opnieuw; tik na tik gaan de seconden overboord.

Wonderlijk; als ik er middenin zit, loopt een jaar zoals het loopt en neem ik de meeste dingen voor zoete (of bittere) koek aan. Maar kijk ik aan het eind van een jaar terug, dan denk ik vaak; hoe is het mogelijk dat er zoveel in twaalf maanden past. Je kunt van tevoren niet verzinnen hoeveel moeilijkheden, blijdschap en verdriet er gaan in die 365 dagen van zo’n enkel jaar. In een boek zou je het teveel vinden, maar in het werkelijke leven is niets overdreven; dingen gebeuren en houden zich niet aan de wetten van een roman. Gelukkig maar, want daardoor wordt het leven minder voorspelbaar. Die -al dan niet onverwachte- gebeurtenissen maken het leven tot wat het is. Diepe dalen volgen op hoge toppen, die uitlopen op kronkelige wegen, zandpaadjes of goed onderhouden asfalt. Bruiloften, verjaardagen, nieuwe banen, geboortes, feestdagen, wisselen elkaar af met scheidingen, vertrek, ontslag, ziekte of zelfs overlijden.

Sterke droefenis en grote vreugde wisselen elkaar af, maar narigheid wordt overwonnen, of in ieder geval zó verwerkt dat ermee te leven valt. Natuurlijk hebben we liever geen negatieve gevoelens, maar zonder dalen zijn er ook geen heuvels om van het uitzicht te genieten.

Enfin, al mijmerend neem ik afscheid van 2013 en wens ik iedereen veel gezondheid, liefde en geluk, en maar net dat kleine beetje narigheid om in 2014 te kunnen genieten van alles wat voorbij komt.

Meer (na de) kerstgedachten lezen of meedoen? Klik dan op Platoonline