Het vereren van moeders gaat vele eeuwen terug; er is al sprake van in het klassieke Griekenland, met de moedercultus ceremonies voor Rhea, de Grote Moeder der Goden. En ook de katholieke kerk kent een lange traditie van verering van Maria, de moeder van Jezus; In Engeland was Mothering Sunday een christelijk feestdag tot 1644.
‘Onze’ Moederdag is ontstaan in Amerika en heeft sombere wortels: in 1870 startte rechter Julia Ward Howe uit Philadelphia een grote publiciteitscampagne voor Moederdag, een dag die in het teken moest staan van pacifisme en ontwapening door vrouwen. Maar het grote succes kwam pas nadat Anna Marie Jarvis in 1907 Moederdag begon te promoten als een dag van waardering voor moeders. In 1908 organiseerde zij de eerste Moederdag, vooral ook om haar moeder Ann Reeves Jarvis te herdenken die tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog Mother’s Day Work Clubs had georganiseerd om voor voedsel en medicijnen voor hulpbehoevende moeders te zorgen. In 1914 besloot president Woodrow Wilson dat elke tweede zondag in mei voortaan Mother’s Day zou zijn, een nationale feestdag.
Vanuit de VS verspreidde Moederdag zich over de rest van de westerse wereld. In Nederland begon de traditie rond 1925.
Moederdag wordt niet overal op dezelfde dag gevierd en in sommige landen is het vooral een dag voor vrouwen. Ook 8 maart, Internationale Vrouwendag, geldt in een aantal landen als Moederdag.
Ja het is niet iedereen een feest die dag, dat heb ik ook meegemaakt toen mijn kinderen waren overleden dan is het een verdrietige dag. Maar voor mij is het toch wel een heel speciale dag of mijn kind wel of niet komt maakt me niet uit al vind ik het vanzelfsprekend heel leuk als ie wel komt.
Een mooi overzicht. Ik wist het niet maar het verbaast me niet dat ook dit feest van de VS is geërfd, net als de gekte rond Santa Claus en Halloween. Ik vier al jaren geen moederdag meer (geen vaderdag ook) maar ik zal me altijd blijven herinneren dat moederdag bijna of precies op mijn moeders verjaardag viel (10 mei). Aan vaderdag werd bij ons niets gedaan. In mijn beleving bestond dat ook niet. Nu wel, maar mijn kinderen hebben er nooit iets mee gehad en ik nu eigenlijk ook niet meer.
Maar één ding is zeker: mijn moeder was de beste moeder die er (voor mij) bestond. Geen twijfel daarover.