Trees had een Canadees
Nou heet ik geen Trees, maar ik heb wel kennis gehad aan een Canadees. Ruim tien jaar geleden had ik een soort van onlinerelatie met een Canadees van Italiaanse oorsprong. Hij woonde in het Frans sprekende gedeelte van Montréal. Dagelijks stuurde hij mij interessante mails, prachtige gedichten, heerlijke muziek bij mooie afbeeldingen. Ik heb wat afgezwijmeld met deze virtuele Italiaanse Canadees (of was het een Canadese Italiaan). En toen wij op een gegeven moment telefonisch contact kregen, bleek hij nog een donkere, warme stem te hebben ook en bijzonder complimenteus te zijn.
Geen wonder dat ik die zomer met hem afsprak in Italië, waar hij drie maanden per jaar in Rimini verbleef. Openluchtmuseum Italië is ltijd leuk, dus waarom niet? Maar ik boekte wel een eigen kamer die ik zelf betaalde, want ik ben Gekke Gerritje niet. Enfin, hij haalde mij van de trein. Een aardige, beetje verlegen man. Leek helemaal niet op zijn foto en een beetje (te) oud voor mij, maar alla, Italianen blijven romantisch, hoe oud ze ook zijn.
Kijk voor meer zwijmelmuziek op zaterdag bij Marja.
Een leuk begin van een (vast) langer verhaal. Ben benieuwd hoe het afliep. De werkelijkheid is vaak toch anders dan het virtuele verhaal. Virtuleel kun je teveel zelf invullen , denk ik.
gr eva
Kan ik toch weer het filmpje niet openen. Geen idee waar hem dat aan ligt. Ik heb het eigenlijk nooit eerder gehad. Maar Trees heeft een Canadees ken ik natuurlijk. Grappig nummer. Of had je een ander nummer geplaatst. Dat kan ik nu niet zien.
Nee het is niet Trees heeft een Canadees – dit is een romantisch nummer van Joe Dassin. Jammer dat je geen Youtube-filmpjes kan draaien. Komt dat misschien door de browser die je hebt?
@Marja, Vlasje, Melody: dank voor jullie reactie
@ Dwarsbongel; Joe Dassin was in de jaren zeventig/tachtig een fenomeen! Dus dat je zijn naam weleens hebt gehoord, verbaast me niets :-).
@Natasja, gewoonanneke, Bianca Schreur en Marion ik vond het ook spannend, maar wel heel stoer van mezelf. Ik was een paar jaar gescheiden en net weer op het vrijerspad. Mijn ouders vonden het drie keer niks hahaha, die dachten dat ik zou worden verhandeld als blanke slavin. En mijn kinderen woonden al niet meer bij me, dus die hadden helemaal niets meer in de melk te brokkelen. Enfin, het was een leuke week en er zat een vervolg in. Ik kom erop terug.
Romantisch verhaal bij romantisch klinkende muziek! Ik had de naam Joe Dassin wel eens gehoord, maar kan me niet herinneren ooit iets van hem gehoord te hebben. Tja, de franse taal heb ik me nooit eigen kunnen maken, dus ik kan de tekst niet volgen…