Hoe lang duurt een spreekuur?

“Tja, een spreekuur loopt altijd uit.”
“En hoe komt dat dan?”
“Geen idee. Gewoon druk.”
“Druk! Vorige week zat ik er anderhalf uur en als iemand al een spreekkamer inging, duurde het nog geen vijf minuten voor hij terug naar zijn collega’s rende.”

“Je overdrijft.”
“Niet! Toen ik eindelijk naar binnen mocht, moest ik weer twintig minuten wachten. Met open deur nota bene, en al die tijd zag ik niet dat er überhaupt iets gebeurde.”
“Precies; jij merkt er niets van, maar ze werken echt wel hoor; overleg, telefoon, computerwerk, noem maar op.”
“Oja? Nou, ik geloof er niks van. Want terwijl ik in de spreekkamer zat, kwam er een medewerker gezellig kletsen.”
“Hoe weet je dat?”
“Het naamkaartje op zijn overhemd. Laat me nou uitpraten!”
“Sorry.”
“Hij ging naar binnen, kwam tien minuten later lachend naar buiten en riep; “Halféén lunch, hè?”
“Dat kan toch? Artsen moeten ook eten.
“Om halféén? Het was halftwaalf! En de wachtkamer zat nog vol! Hoe weet hij dat zijn uitgelopen spreekuur binnen het uur is ingelopen? Of mogen wachtenden mee lunchen?”
“Maak je toch niet zo druk. Een spreekuur kost gewoon tijd. Ze zitten heus niet te klaverjassen.”
“Nee, vast niet, maar patiënten hebben ook werk, of een gezin. Ze moeten vrij nemen, kinderen onderbrengen, noem maar op. En tegenwoordig ben je ook nog eens parkeergeld kwijt. Vorige week 4,50 en gisteren 3,70. Kan ik dat ergens declareren?”
“Doe eens rustig; er komt stoom uit je oren.”
“Ik ben soms zó nijdig!”
“Dat zie ik, ja. Maar dat helpt niet, wachten moet je toch.”
“Dat snap ik, maar efficiënt is het niet.”
“Klopt, maar soms hebben mensen meer tijd nodig. Jij wil toch ook alle aandacht?”
“Natuurlijk. Spoedgevalletje tussendoor. Kan niemand wat aan doen. Maar waarom dúúrt alles zo lang?”
“Ga je mee koffie drinken?”

******************************************************

Geschreven voor WE300 ‘handelen’ van Platoonline
Bedoeling: een verhaal in 300 woorden over een onderwerp, zonder het onderwerp te noemen.