Als ik dit liedje hoor, en speciaal deze versie, gezongen door Jo Stafford en Gordon Macrae, krijg ik kippenvel en tranen in mijn ogen. Hun stemmen zijn zó mooi met elkaar in harmonie, dat het inderdaad wel engelengezang lijkt. Althans, zoals ik me in de jaren vijftig -toen ik dit liedje voor het eerst hoorde- engelengezang voorstelde. Pure nostalgie!
Tekst en muziek werden in 1868 geschreven door Septimus Winner. Het derde couplet (zie onderaan*) werd in de modernere versies weggelaten.
Soft as the voice of an Angel
Breathing a lesson unheard
Hope with a gentle persuasion
Whispers her comforting word
Wait, till the darkness is over
Wait, till the tempest is done
Hope for the sunshine tomorrow
After the shower is gone
Whispering hope (whispering hope)
Whispering hope
Oh, how welcome thy voice
Making my heart (making my heart)
In its sorrow rejoice
Whispering hope (whispering hope)
Whispering hope
Oh, how welcome thy voice
Making my heart (making my heart)
In its sorrow rejoice
If, in the dusk of the twilight,
Dim be the region afar,
Will not the deepening darkness
Brighten the glimmering star?
Then when the night is upon us,
Why should the heart sink away?
When the dark midnight is over,
Watch for the breaking of day.
Whispering hope (whispering hope)
enz.
Er zijn meer versies die ik mooi vind, waaronder die van Jim Reeves, de veel te vroeg overleden countryzanger met die prachtige stem.
Dit nummer is duidelijk een evergreen, want veel bekende, en onbekende, artiesten hebben het op hun repertoire gehad, zoals o.a.
1956 Julie Andrews en Dinah Shore|
1957 Pat Boone
1960 Jim Reeves
1961 Mieke Telkamp en Yvonne Oostveen
1966 Skeeter Davis
1970 John Woodhouse met het Westlands mannen- en meisjeskoor – kippenvel!
1976 Willie Nelson
2003 Dolly Parton,
en vele vele anderen!
Wil je nog meer Zwijmelen op Zaterdag? Surf dan naar Marja voor een overzicht van de zwijmelste songs.
*Winners derde couplet:
Hope, as an anchor so steadfast,
Rends the dark veil for the soul,
Whither the Master has entered,
Robbing the grave of its goal;
Come then, oh, come, glad fruition,
Come to my sad weary heart;
Come, O Thou blest hope of glory,
Never, oh, never depart.
Heerlijk, ik ken die liedjes nog van vroeger. Mijn hart sprong weer open
Met recht een hele gouwe ouwe. Ga voor de versie van Reeves,.
Wat je opmerking betreft dat je niets hebt met lammetjes: Ook niet met rozemarijn??
Jewel, met rozemarijn wel, al vind ik ze dan eerder zielig. En ach, spelend in de wei zijn ze natuurlijk ook heel leuk.
Pink hier een traantje weg. Mijn vader had veel platen van Jim Reeves. Dit nummer ken ik goed. Mooie herinneringen.
De eerst uitvoering is ook mooi, maar Jim Reeves, hè?
Liefs Frederique
Voor mij kleven hier goede herinneringen aan. Mijn stiefzussen zongen het wel eens bij het afwassen, ook meerstemmig, soms met mijn moeder er bij (die heeft haar hele leven in koren gezongen). Dat waren lichtpuntjes in een moeilijke tijd. Jim Reeves was een van de eerste artiesten waar ik een LP van kocht.