Bouwen met taal

Jokezelf over gisteren, vandaag en morgen

Het is toch niet te gelóven!

theoenthea

Waar gááttut aagelijk oofer???

Stel je voor, dacht Clara, dat ik een geweldig boek zou schrijven. Heel Nederland zou erover praten:

“Heb je dat prachtige verhaal gelezen? Je zou het niet zeggen, maar het is allemaal verzonnen.”
“Echt? Het lijkt echt gebeurd, zo levendig is het beschreven. Hoe bestaat het.”
“Toch is het zo. Het is gewoon uit haar onderbewustzijn komen fladderen. In een paar dagen stond het op papier. Goed hé?”
“Hartstikke goed. Maar weet jij nou waar het over gaat?”
“Nee, dat is het knappe. Je leest het in één adem uit en denkt; joh, wat goed, maar je kunt het niet navertellen.”
“O, dus dat heb jij ook? Ik dacht dat het aan mij lag. Ik heb het zelfs twee keer gelezen, omdat ik het idee had dat ik over van alles heen had gelezen. Maar dat is dus niet zo.”
“Nee, ik heb hetzelfde. En weet jij nog wie er allemaal in voorkomen?”
“Daar vraag je me wat. Ik herinner me een enge man die plotseling de hoek om komt en tegen een lantaarnpaal oploopt. Of was het een boom? Zie je, daar heb je het al. Het was zó spannend, dat ik dat niet eens meer weet.”
“Volgens mij komt er een vrouw de straat inrennen. Kom, hoe heet ze ook alweer, Janice?  En ze loopt nergens tegen aan, ze springt dwars door een glazen deur. Kijk, dàt weet ik nog wel.”
“Een glazen deur? Er komt helemaal geen glazen deur in voor! Alle deuren zijn van eikenhout. Behalve die van de kluis. Die is van ondoordringbaar metaal.”
“Jij bent niet lekker. Eikenhouten deuren. Een kluis. Hoe verzin je het? Daar gaat het helemaal niet over!”
“O nee? Hoe weet jij dat? Je zegt net zelf dat het verhaal niet na te vertellen is.”
“Het verhaal niet nee, maar de personages herinner ik me nog wel. Er is een ijscoman bij en een clown.”

Afbeelding Stefan Verwey,  gevonden op Pinterest

Afbeelding Stefan Verwey, gevonden op Pinterest

“Je bent niet lekker. Dat is geen clown. Dat is een hond met een rode vacht.”
“Een hond? Met rood haar? Welk boek heb jij gelezen?”
“Drie in de Pan. Dat niet na te vertellen boek.”
“Kijk, dat bedoel ik. Jij leest de verkeerde dingen.”
“Hoe kom je daar nou bij?”
“Omdat het geen Drie in de Pan heet, maar Crêpe Suzette!”

“Ga wèg….!”

Delen

15 reacties op “Het is toch niet te gelóven!

  1. rietepietz
    1 dec 2016

    Ik waarschuw je maar even, het sneeuwt hier dus zet de sneeuwschuiver maar klaar;-)

  2. ria
    7 nov 2016

    Ga zo door, ga zo door 🙂

  3. tagrijn
    31 okt 2016

    Zo’n opmerking is natuurlijk wel dodelijk voor Clara…

  4. EJW
    28 okt 2016

    Ik herken dat wel, schrijven vanuit je onderbewustzijn. Soms als ik een verhaal van mezelfj teruglees denk ik ”Heb ik dat geschreven?”

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Informatie

Dit bericht was geplaatst op 12 okt 2016 door in (Zinnige) onzin en flauwekul en getagd als , , , , , , , .
%d bloggers liken dit: