Tien ‘vintage’ berichten.
plaatje van plazilla.com
Welke stukjes en/of (korte) verhalen zijn in de afgelopen jaren nou het meest gelezen (of in ieder geval aangeklikt). Dat is best een aardige bezigheid en mogelijk brengt het mij wat inspiratie voor het komende jaar. Bovendien doe ik zo meteen ook iets aan het milieu; jeweetwel; maatschappelijke verantwoord, duurzaam, ecologisch, kringloop, van die dingen ;-).
Enfin, berichten dus, die (denk ik) de moeite waard zijn om opnieuw onder de aandacht te brengen als een soort van pluimpje op mijn eigen hoed.
De stadse jungle vind ik zelf erg leuk, net als Afdingen, Lezen de ultieme vrijheid, of de Brief uit de toekomst. Veel reacties kreeg ik op Daten op leeftijd, Dansles in de jaren zestig, een (fictieve) Brief van een overijverige ambtenaar. Waardering was er ook voor muziek die ik aanprees; Bïa Beijo, Dean Martin, Maarten van Roozendaal.
Veel tweedehands lees- en luisterplezier!
Soms heb je het gevoel dat je hoofd vol geeltjes zit: er kan niets meer bij.
Wat een leuke titel: “vintage berichten.” En je verhalen verdienen het zeker een tweede keer gelezen te worden. Fijn hè, zo’n archief?
Ik wens je schrijfinspiratie!
dankjewel 🙂
Joke, mij lukt het ook al enige jaren niet meer, na overlijden van Vroems zijn alle mooie woorden verloren gegaan. Soms kijk ik met verbazing hoe ik dat eerder deed en hoewel ik het heel soms nog probeer komt het er niet uit.
Leuk toch om oude verhalen terug te lezen.
Appelvrouw, dat heb ik dus ook met Sjeng. Eerder had ik ook wel zo nu een dan een schrijfdipje, maar dat duurde nooit heel erg lang, maar sinds Sjengs ziekte, en zeker zijn overlijden, is het onbevangene weg.
Goed plan al ga ik ze natuurlijk niet allemaal tegelijk lezen. maar iedere keer als ik langskom zoek ik er 1 uit. Altijd lastig om na zo’n ingrijpende gebeurtenis weer een nieuw ritme te vinden. Ik vind zelf altijd het lezen bij anderen inspireren en áls er dan een logje staat zijn zijn de reactie toch ook weer een leuke bemoediging.
Inderdaad heel lastig om een nieuw ritme te vinden. Ik had dat ook na mijn scheiding – die ik zelf aangevraagd heb – Toen heb ik bij wijze van spreken 5 jaar op de bank zitten uithijgen (naast mijn mer dan fulltime baan toen). Niet van spijt om de scheiding, maar omdat ik leeg was en verder nergens zin in had dan lezen en tv kijken. Nu is dat anders, ik heb het afgelopen jaar ook alleen maar tv gekeken, maar ik had er geen werk naast, Dus dat kwam soms neer op 8 tot 10 uur per dag series innemen. Daar ben ik nu wel van genezen gelukkig.
Gewoon om hulp vragen, lukt altijd bij loggers onderling, vraag wat we graag willen lezen of zoek “uitdagingen” op. Het bloggen is toch óók een beetje sociaal lezen naast een gewoon leven, voor mij in ieder geval wél. Succes.
Ik snap precies wat je bedoelt Joke. Ik kom ook al enige tijd niet meer aan schrijven toe. Ik heb uitstapjes gemaakt naar haken, kleuren, tekenen, koken en bakken en handlettering. Maar ook dit kon mijn aandacht niet vasthouden. Dus ik luister/lees maar. Dat gaat het beste. .en maar hopen dat de zin terug komt. Ook bij jou….
Zelfs lezen en reageren bij anderen lukt heel lang niet. Nu begin ik hier en daar weer een logje te lezen en af en toe iets te zeggen, anders dan alleen een like te geven.