1969 – het jaar dat ik van de middelbare school kwam.
Eindexamenklas MMS – M5B 1969
In 1969 was mijn middelbare school, Fons Vitae in Amsterdam, al omgevormd van een Rooms katholieke meisjesschool tot een gemengd lyceum. De rectrix – een van de zusters Franciscanessen van Heythuysen – was opgevolgd door een leek, de leraar Latijn. Dat was wat, van nonnenschool voor meisjes tot lekenlyceum en ook open voor jongens.
Het Maagdenhuis werd bezet (ik ga ervan uit dat dat puur toeval was en niet direct gelieerd aan het toelaten van jongens op mijn middelbare school) en lagen er hippies op de Dam. Jan Wolkers had juist zijn Turks fruit gepubliceerd, dat te gewaagd was voor het eindexamen, maar dat ik toch las, op advies van mijn leraar Nederlands.
Piet de Jong was premier van Nederland, Nixon president van Amerika, Paulus VI (1963-1978) was de Paus van dienst en in juli van dat jaar zette Neil Armstrong de eerste stap op de maan. Mijn oma geloofde daar niets van: mensen op de maan, dan was je toch niet wijs?
Het was ook het jaar van Woodstock, Rockopera Tommy van The Who en de Bed-In van John en Yoko . Midnight Cowboy en Easy Rider draaide in de bioscopen. Ik was meteen fan van Dennis Hopper en Peter Fonda. Zij waren maar tien jaar jonger dan mijn vader, maar van ‘Born to be wild’, had je hem niet kunnen beschuldigen. Hij maakte medicijnen bij de firma Byk in Zwanenburg. Mijn moeder ‘wasn’t born to follow’, maar schikte zich, zij het morrend, in haar huisvrouwenbestaan en werkte bij de HEMA.
Sharon Tate (getrouwd met Roman Polanski), werd – 26 jaar oud en hoogzwanger – vermoord door leden van de Manson Family.
Feijenoord werd landskampioen en Eddy Merckx won de Tour. Niet dat mij dat interesseerde, maar dat jaar ontmoette ik ook mijn eerste echtgenoot, die sport had verheven tot het belangrijkste in zijn leven. En dan neem je er toch wat van mee.
Een feest ven herkenning.
In dat jaar was ik al getrouwd maar de jaren daarvóór proefden we al van de enorme vrijheid die er toen heerste. Het reikte zelfs tot ons slaperig dorp. Bijna.☻
Het moet in Amsterdam een bijzondere tijd zijn geweest.
Dat was het absoluut, al was ik net iets te jong om het allemaal echt meegemaakt te hebben.
Oh wauw, allemaal “o ja” momentjes al zou ik van de meeste niet meer geweten hebben dat ze nou juist in ’69 plaatsvonden. Maar veel herkenbaars, bijv dat niet zo volgzaam zijn van de vrouw, ik was al heel vroeg geëmancipeerd, jouw oma begrijp ik ook wat die maanlanding betreft, ik zag mensen in vervoering naar een, vooraf gemaakte animatie, kijken die bedrieglijk veel leek op wat men in de nacht “live”te zien kreeg. Toch nog vrij laat dat de nonnen uit de scholen verdwenen, dat is me een beetje ontgaan omdat het geloof toen al jaren geen rol speelde in mijn leven.
Mijn moeder was een feministe avant la lettre. Het is dat ze al hoog en breed getrouwd was, maar anders had ze zich vast bij de dolle mina’s aangesloten. Zij was in de familie van mijn vader de eerste vrouw die zo’n beetje heel haar huwelijk buitenshuis heeft gewerkt. Eerst thuis; ze was coupeuse en werkte aan huis en later ging ze de boer op met enquetes, stond ze op beurzen allerlei producten te showen en uiteindelijk werkte ze dus bij de HEMA, waar ze tot aan haar pensioen nog aardig opgeklommen is.
Ah, hetzelfde jaar dat ik van school kwam! Leuk om te lezen wat er allemaal speelde dat jaar.
Wat een prachtig logje!
Dank je:-)