Dance me to the end of love
Ik ben nog steeds gek op de muziek van Leonard Cohen. Zijn teksten zijn zonder uitzondering prachtig en veel van zijn liedjes kan ik woordelijk meezingen. En hoe ouder hij werd, hoe meer ik hem ging waarderen. Ik houd erg van deze diepzinnige en mysterieuze muziek waar Leonard Cohen een patent op had. Zo’n zin als ‘ dance me to the children who are asking to be born‘ is toch prachtig?
Dit nummer ‘Dance me to the end of love’ voelt voor mij als de essentie van het leven. De ontroering, het verlangen en de pijn die in zijn doorleefde, melodieuze stem doorklinken maken het bijna magisch. Dat geldt overigens niet alleen voor dit nummer, maar zeker ook voor de muziek die hij een jaar voor zijn dood nog maakte, toen hij al bijna geen stem meer had. Hij begreep de hemel en de hel van het menselijke bestaan.
Dance me to your beauty with a burning violin
Dance me through the panic till I’m gathered safely in
Lift me like an olive branch and be my homeward dove
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love
Oh, let me see your beauty when the witnesses are gone
Let me feel you moving like they do in Babylon
Show me slowly what I only know the limits of
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love
Dance me to the wedding now, dance me on and on
Dance me very tenderly and dance me very long
We’re both of us beneath our love, we’re both of us above
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love
Dance me to the children who are asking to be born
Dance me through the curtains that our kisses have outworn
Raise a tent of shelter now, though every thread is torn
Dance me to the end of love
Dance me to your beauty with a burning violin
Dance me through the panic till Im gathered safely in
Touch me with your naked hand or touch me with your glove
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love
Wil je nog meer zwijmelmuziek voor de zaterdag horen? Kijk dan bij irispapillo en klik op daar de kikkerknop.
Overigens vind je afleveringen 1 t/m 280 terug bij Marja,die ooit met het Zwijmelen op Zaterdag begonnen is.
(N.B. ik heb dit nummer 5 jaar geleden ook al eens in de schijnwerpers gezet, maar ik kon het niet laten).
Prachtig
Het is alsof hij sfeer schildert met zijn stem, zijn mysterieuze teksten waar verwijzingen in zitten die je vaak niet kunt achterhalen, en dan die melodieën…
Precies! Dat is een mooie; hij schildert met zijn stem! En de muziek doet daaraan mee.
Geweldig deze muziek .Ik heb hem ook eens geplaatst maar met een ander filmpje .Wat een stem had die man !
Groetjes Elisabeth
Ja, ik weet dat hij een aantal keren op de lijst voorkomt. Maar die man (en vooral dit nummer) blijft boeien.
Cohen, ja, prachtig. Er was een tijd dat ik dacht: okay, nou weet ik het wel met die Suzanne van je. Maar later ging ik luisteren en werd ik, voor het eerst eigenlijk, een fan. Niet alleen van de teksten, ook van de mooie melodieën en die stem als een… olijftak, of beter: -boom. Ik heb hem in het Olympisch stadion in Amsterdam gezien en ik heb meegezongen. Jawel.
Toe maar! Fan geworden èn meegezongen in het Olympisch stadion. Het moet toch niet gekker worden. 😁 Maar je hebt wel een beetje gelijk met dat Suzanne; die is destijds niet alleen grijs, maar alle kleuren van de regenboog gedraaid. En hoe mooi een lied ook is, na verloop van tijd heb je het wel gehoord. Desalniettemin blijft ook dat een prachtige tekst en melodie.