Het Avontuur zit in jezelf – II – 1 Portela Airport

DEEL II – Het Volle Leven
Waarin Suzanna iets bekent aan Kornelis,
ze samen Antonius zien en daarna ondergronds gaan

Portela Airport

‘Kijk, daar staat hij!’ Enthousiast zwaaiend loopt Suzanna de aankomsthal in.
Antas komt ze open armen tegemoet. Hij omhelst Suzanna en kust haar op beide wangen. Ze bloost er van.
‘Dag Súús. Welkom in Lissabon.’ Hij wendt zich naar Kornelis en neemt zijn Panama af. ‘Dag Kornélis. Aangename kennismaking.’
Kornelis knikt en tilt zijn hoed, met een kort handgebaar, even boven zijn hoofd. ‘Wederzijds’.
‘Goede reis gehad?’
‘Super,’ zegt Suus. ‘Kranten, drankjes, pantoffels en een eigen filmschermpje.’
‘Slaapstoelen en lekker eten,’ vult Kornelis aan, ‘u weet inderdaad wat een mens toekomt.’
‘Daar ben ik blij om. Mooi, dan gaan we meteen maar eens downtown.’ Antas neemt de koffer van Suzanna en loopt met kwieke pas voor ze uit naar een overdekte parkeerplaats. Daar opent hij de kofferruimte van een zwarte Citroën DS en laadt de bagage in. Met een buiging houdt hij de achterdeur voor Suzanna open: ‘Mylady.’ Giechelend stapt Suzanna in. Kornelis gaat aan de andere kant zitten. Antas start de wagen en de DS komt van achteren langzaam omhoog.
‘Ah, voelde je dat? Spannend toch, Kornelis?’ Suzanne steekt haar arm door die van Kornelis en zucht eens diep, ‘hèhè, we zijn er!’ Ze leunt achterover en zucht nog eens, ‘heerlijk, ik heb er zo’n zin in.’
Kornelis drukt haar even tegen zich aan. ‘Ik ook liefje, ik ook.’

Onder een stralend blauwe hemel zoeft de auto soepel door het drukke verkeer zuidwaarts de stad in.
‘Ben je helemaal met de auto naar Lissabon gekomen?’ vraagt Suus.
Antas kijkt even over zijn schouder. ‘Nee, die mag ik zolang lenen van een vriend.’
‘Goh, wat aardig van die vriend.’
Terwijl ze over een rotonde rijden, zwaait Antas met zijn arm uit het raampje naar een standbeeld midden op het plein. ‘Voila Markies de Pombal. Hij ontwierp de brede avenues en grote pleinen toen de stad in 1755 in puin lag door een aardbeving.’ Hij is even stil. ‘Antóónius in de woestijn, daar had ie het héélemaal niet fijn,’ klinkt het vervolgens galmend, ‘rijmpje,’ verklaart Antas, ‘door die aardbeving lag ook de kerk van Sint-Antonius plat. Toen hebben ze de goede man als schadevergoeding maar patroonheilige van de stad gemaakt.’ Hij gebaart opnieuw naar de straat waar ze rijden. ‘We zijn nu op de Avenida da Liberdade, zeg maar de Vrijheidslaan, je zou het niet verwachten in zo’n chique buurt, maar de zijstraten hier zitten vol hoeren.’
Belangstellend kijkt Kornelis links en rechts naar buiten. ‘Ik zie niks.’
Suus stompt hem tegen zijn schouder. ‘Nélis!’
‘Ik mag toch wel kijken?’ Ze trekt haar neus op en vangt de blik van Antas in de achteruitkijkspiegel. Hij glimlacht en geeft haar een knipoog. Ze steekt haar tong uit en draait zich van Kornelis af om naar buiten te kijken.
‘Het is hier prachtig,’ zegt Kornelis opgetogen, ‘wat een mooie stad.’

De auto mindert vaart. ‘We zijn er bijna.’ Soepel draait Antas de auto de parkeerplaats op van Hotel Avenida Palace. Een bagagist in een blauw uniform komt direct aanlopen, opent de portieren en haalt de koffers uit de achterbak. Hij zet de bagage op een karretje met goudkleurige stangen en rijdt het naar binnen.
Antas is ook uitgestapt en schudt handen. ‘Ik weet zeker dat jullie het hier naar je zin zullen hebben.’
‘Ja maar,’ zegt Kornelis, ‘hoe weten we nu waar we zijn? Ik bedoel, ik heb geen kaart van de stad.’
‘Alles’, zegt Antas met een wijds gebaar, ‘ligt om de hoek. Je loopt hier vandaan zo naar de Taag. Avenida Palace heeft geen restaurant, maar hier vlakbij is het Casa do Alentejo. Het is er meestal druk, dus ik zou niet te laat gaan. Je loopt naar de overkant, gaat door dat straatje daar en dan links. Het is aan de rechterkant. Ik ga jullie nu verlaten. Veel plezier samen in Lissabon.’
‘Ja maar,’ sputtert Kornelis, ‘als we nog iets te vragen hebben?’
‘Je hoort wel weer van me,’ zegt Antas.
Hij stapt in en start de auto. De DS komt omhoog en suist weg.

Vliegveld Lissabon – aankomsthal. Bron: Wiki Commons

Dit is het tweede deel van HET AVONTUUR ZIT IN JEZELF,
een reisfeuilleton langs de afgrond van de liefde,
naar een idee van Sjeng van Dalsum.

HET AVONTUUR ZIT IN JEZELF, is een reisfeuilleton, langs de afgrond van de liefde, in vier delen. Dit is aflevering 12 van deel 2 (Het volle leven). Andere afleveringen van deel 2 staan hieronder (de gekleurde zijn al aanklikbaar, de zwarte nog niet).

Portela Airport  – Avenida Palace – Casa Alentejo – Het bos met de oren en de ogen – Middeleeuwse porno en achterlijke folklore – De verzoekingen van Antonius abt – Omgekeerde trechters en mosselschelpen – De balzaal – Santa Justa Elevator – Welkom aan boord/18 – De bar/18 – Eerst vergelijken, dan pas kiezen – Een kille tocht/18
N.B. Enkele afleveringen van deel 2 zijn gemarkeerd met 18+. Het wachtwoord dat je daarvoor nodig hebt, kun hier opvragen.

Deel I nog niet gelezen? Klik hier: Paradijs Avonturenreizen