Zwijmelen op zaterdag – Dans nog eenmaal met mij
Toen dit plaatje verscheen, was ik 11 en ik vond het geweldig. Luisterend met de oren van nu, is het een tamelijk oubollig liedje, vooral vanwege de keurige uitspraak die toen gebezigd werd, maar de tekst klopt, alles rijmt zoals het moet en de muziek staat als een huis.
The Fouryo’s was een Amsterdamse zanggroep, die eind jaren vijftig bekend werd met covers van de Everly Brothers, McGuire Sisters, Rooftop Singers en andere Amerikaanse tienergroepen.
Cabaretgroep ‘wij spelen niet zuiver, maar hard.’ De vrouw rechts is/was mijn moeder
Mijn moeder was een paar jaar ouder en kon ook best lekker zingen. Zij kreeg zangles van de beroemde zangpedagoge Bep Ogterop waar ook de Fouryo’s les namen en zij hoopte ook op een muzikale carrière. Dat is niet helemaal gelukt, maar ze zong wel de sterren van de hemel in het Amsterdams Operakoor en was lid van een cabaret-achtig zangroepje dat optrad in de toenmalige buurthuizen.
Herkennen jullie trouwens de koppies op de hoes van dit singletje nog?
Linksboven zie je de Fouryo’s zelf, daaronder Rob de Nijs (ritme van de regen), die dame onder Rob de Nijs herken ik niet (Conny Francis?)en de meneer onder die dame is niet goed te zien, dus ik heb geen idee. Rechtsboven de Blue Diamonds (Ramona), daaronder een mij onbekende grootheid, dan de Spelbrekers (kleine kokette Katinka) en de meneer daaronder zou Ricky Nelson (Hello Mary-Lou) kunnen zijn, maar dat weet ik niet zeker. Midden onder links zijn volgens mij de Wama’s (waar is m’n mammie?) en wie die vijf jongemannen zijn, weet ik niet.
Dit is toch wel een gouwe ouwe. Eind jaren vijftig was ik amper 5 jaar oud maar ik ken het als geen ander. Is waarschijnlijk door mijn pubertante die 9 jaar ouder was dan ik gekomen.
Dat moet haast wel, want ‘wij pubers’ 😇 waren er toen helemaal weg van
Oh heerlijk dit. Je denkt er nooit meer aan tot nu en ik kweel het lied zo mee. Ik heb de hoes ook bekeken . Zou Conny Francis, Catarina Valente kunnen zijn?
De man in het witte pak, mogelijk Bob Scholte (breng eens een bloemetje onder de mensen) Die vijf knullen en de man links onder krijg ik niet op de plek.. Overigens is de hele afbeelding op Marktplaats te vinden als je daar Blue Diamonds intikt en de tijd neemt om te scrollen. Niet alleen fijn gezwijmeld, maar ook speurwerk verricht, doe ik graag.
Dank voor het speurwerk!. Catarina Valente zou inderdaad kunnen. Die had ook zo’n enorme brede glimlach. Bob Scholte zou kunnen, vanwege die dikke zwarte bril, maar ik herken hem er niet in. Ik dacht eerder aan Eddy Christiani, maar die droeg toen nog geen bril en zeker niet zo’n zwarte. En naar die vijf jongens ben ik ook nog op zoek geweest. Zouden The Fortunes kunnen zijn, maar die hadden pas een hit in 1963 (here it comes again) of hele jonge Moody Blues (Go now!). Kortom… 😎
Lijkt me enig zo’n moeder te hebben, ik zou ook groos op haar wezen.
Van dit liedje leerde ik het origineel kennen door een jochie -soort vrijertje- die het aanprees als Joekidens. Hij verstond het you-can-dance niet. 😂
De Fouryo’s waren best goed, ik hoorde ze graag. Het was een andere tijd.
De fotootjes herken ik voor de helft maar ik ken ze natuurlijk allemaal.
Ach ja, het origineel was ‘save the last dance for me’ van the Drifters. Joekidens, hahaha, maar ik kan het me heel goed voorstellen als je nog geen Engels kent.
Een beroemde mama? Eentje om best trots op te zijn met haar optredens en zangtalent!
Nou, beroemd, nee hoor, dat was ze niet, maar trots op haar ben ik wel!