Kom lieve kleine meid
Vanochtend luisterde ik naar een van de afspeellijsten van #DeSandwich en daar kwam dit liedje voorbij, gezongen door Max van Praag aan het begin van de jaren vijftig van de twintigste eeuw. Tijdens het lied hoor je ook zijn dochter Marga (voormalig presentatrice van het Jeugd- en het NOS=journaal). Dat bracht me zomaar weer leuke herinneringen van vroeger.
Ik kende het nummer vooral in de uitvoering van Teddy en Henk Scholten uit 1957, dat je vindt na de tekst van het liedje. Zij verwisselden de huplala’s en hupsasa’s voor hoplala’s en hopsasa’s en de lalalalaa’s voor mmmmmmmmme, maar dat maakt verder geen bal uit. Bij hen hoor je hun dochter Renee op de achtergrond.
Mijn moeder kreeg nooit genoeg van dat nummer (ook niet van Teddy en Henk Scholten trouwens) en zong het lied altijd uit volle borst mee als het op de radiodistributie (wie kent dat nog?) voorbij kwam. En mijn zusje (4) en ik (6) zongen het van harte mee. Net zoals de Trappelzakboogie. Dat was ook zo’n geweldig liedje voor ouders en kinderen. Enfin. Nu dus twee versies van ‘Kom lieve kleine meid”, een lief kort liedje met een zeer eenvoudige tekst.
Ik ben heel benieuwd welke versie mijn lezers het leukste vinden. Daarom heb ik aan het eind van dit bericht een kleine enquete ingevoegd. Alvast bedankt voor het invullen.
Kom lieve kleine meid, kom dans met mij
Geef me je kleine handjes allebei
Ik ben zo trots op mijn kleine vrouw
Wanneer ik jou in mijn armen hou
Een twee drie, een twee drie, huplala
Een twee drie, een twee drie, hupsasa
Geloof me ik dans het liefst met jou
Omdat ik zo veel, ja zo veel van je hou
Lalalalaladilalalalaaa
Lalalalaladilalalalaaa
Lalaladiralalalalaaa
Lalaladiralalalalaaa
Een twee drie, een twee drie, huplala
Een twee drie, een twee drie, huplala
Geloof me ik dans het liefst met jou
Omdat ik zo veel, ja zo veel van je hou
Kom lieve kleine meid, kom dans met mij
Geef me je kleine handjes allebei
Ik ben zo trots op mijn kleine vrouw
Wanneer ik jou in mijn armen hou
Een twee drie, een twee drie, huplala
Een twee drie, een twee drie, huplala
Geloof me ik dans het liefst met jou
Omdat ik zo veel, ja zo veel van je hou
Omdat ik zo veel, ja zo veel van je hou
Tekst: Max van Praag
****************************************************
Take Our Poll
Wat heb ik dit liedje vaak gehoord. Het is ook zo oprecht schattig. Mijn moeder was er ook zeer gecharmeerd van. Mijn vader en Max van Praag waren goed bevriend voor zover ik het me kan herinneren. Een fijne (tamelijk) veilige tijd met knusse herinneringen aan Hilversum (met die heerlijke bostuinen, waar ik altijd in wegdroomde) 🙂
Het is zo’n liedje dat zich in je geheugen nestelt en er een hele poos niet meer uitkomt. Een oorwurm heet dat ook wel. Maar dat vind ik voor dit nummer nogal negatief, want het is juist een lief liedje dat herinneringen terugbrengt.
O jee.
Lange reactie per ongeluk weggedrukt.
Houd je tegoed boerencake lucht drijft mij nu uit de tuin naar de keuken.
Later en Groet
(Balen!)
Mark
Jammer, ben wle benieuwd naar je lange reactie. Maar boerencake gaat voor, dat snap ik 🙂
Hoi Mark, dank voor je reactie. Je hebt gelijk. Houden van is een nogal abstract bericht.
Ik heb ook heel lang gedacht dat echt van iemand houden erg moeilijk was, en een theoretisch begrip. Mijn ex en ik zijn ruim 25 jaar bij elkaar geweest en we hadden het best fijn, maar echte liefde? Ik houd van hem voor wie hij is: de vader van mijn kinderen en een van mijn beste vrienden. Van mijn kinderen en mijn kleindochter houd ik absoluut en zeker zonder eigenbelang in (al krijg ik er natuurlijk ook veel voor terug).
Maar pas vanaf 2007 tot 2015 heb ik mogen ervaren wat echte liefde is, echt houden van iemand anders, met mijn tweede echtgenoot. Hij overleed tamelijk plotseling en veel te vroeg, maar ik troost me in de gedachte dat ook ik, zijn vierde (!) vrouw, uiteindelijk een ware liefde ben geweest. Wij hielden daadwerkelijk zonder eigenbelang van elkaar, zelfs als we het niet eens waren, of als een van beiden iets deed of wilde wat de ander niet kon waarderen. (die ervaring had hij overigens ook met zijn tweede vrouw, die hij 15 jaar heeft mogen liefhebben voordat zij opeens overleed aan een hartaanval).
Echt houden van; het komt dus wel voor.
En de zon? Ik hoop dat we daar nog heel lang omheen blijven draaien.
Groet van Joke
Houden van. Men weet nog steeds niet veel over het wel en wee ervan.
Liegen en jokken en bedriegen en stelen; allemaal duidelijk.
Voor de mens, het dier en de wetenschap.
Maar echt houden van? Of niet. De aap kan uit de mouw komen maar eerlijk gezegd en gezwegen. Houden van zonder eigenbelang. Dat is waar alles eigenlijk om draait. En om de zon, in ons geval.
Groet, Mark