Ik was dertien, zat in de brugklas van een lyceum, en begon mij te interesseren voor het Nederlandse chanson. De liedjes van Jaap Fischer was ik tegen gekomen bij een oppasadresje. Hans van Deventer hoorde ik op de radio. Bij beide was ik meteen verkocht. Wat een leuke teksten en vrolijke melodieën. En er kwamen (licht omfloerst weliswaar, maar toch) andere zaken aan de orde dan in de de muziek waar mijn ouders naar luisterden. Vond ik ook mooi hoor, maar zij vonden dit drie keer niks. Tja… zoals ik achteraf zeg; dat was dan een typisch geval van jammer maar helaas. Wat ook jammer is, is dat je ze beiden nauwelijks meer op de radio hoort. Jaap Fischer (die vlak na 1964 ging optreden als Joop Visser en dat nog steeds doet) is overigens veel bekender is geworden dan Hans van Deventer, die zich daarna langzaam terugtrok uit de muziekwereld en -wat mij betreft – niet de erkenning heeft gekregen die hij verdiende).
Dit nummer stamt uit 1964: Petruschka door Hans van Deventer.
Ach waarom huil je, Petruschka, is het je grijze haar?
Valt het afscheid van je jeugd je dan zo zwaar?
Zijn je droge lippen zich opeens bewust
dat zij al zo’n lange tijd niet zijn gekust?
Kom droog je tranen, Petruschka, kijk eens om je heen;
er zijn er zo wel meer dan jij alleen.
Och waarom huil je, Petruschka, is het om een woord
dat je in je leven maar zo zelden hebt gehoord?
Of is het om de mensen die jouw hart van goud
ongevraagd tot klaagmuur hebben omgebouwd?
Kom droog je tranen, Petruschka, kijk eens om je heen,
Er zijn er zo wel meer dan jij alleen.
Ach waarom huil je, Petruschka, fluistert in je hoofd
altijd weer de eenzaamheid die jou al was beloofd?
Toen je als een grap van onze Lieve Heer
schots en scheef ter wereld kwam, een nar, niet meer.
Kom droog je tranen, Petruschka, kijk eens om je heen;
er zijn er zo wel meer dan jij alleen.
Je bent een spiegel, Petruschka, die aan ons vertelt
hoe gezond en sterk wij zijn, hoe slim en welgesteld.
Jij huilt onze tranen, jij draagt ons verdriet.
Zonder het duister kan ook zelfs het zonlicht niet.
Dus droog je tranen, Petruschka, kijk maar om je heen;
wij lachen dankzij jou en jou alleen.
Wij lachen dankzij jou en jou alleen.
Tekst gevonden op Muzikum.eu
**************************************
Mooi liedje! En net als AnneMarie nog nooit van Hans van Deventer gehoord. Mooi is de ultra nette dictie van de man. De jonge Boudewijn de Groot had dat ook (en nog wel een beetje. Heemstede krijg er nooit echt meer uit 🙂 ) Mooi ook dat je je als jonge tiener (bestond dat woord toen al?) ging interesseren in dit soort muziek. Ik herinner me mijn vaders verbazing toen hij ontdekte waar ik naar luisterde. En hij had nog wel zo zijn best gedaan met die elpee van Jim Reeves op mijn verjaardag! (Waar ik nu overigens best graag naar luister.)
Ja, die dictie, kom daar tegenwoordig nog eens om. Alle Nederlandse zangers en zangeressen (behalve de volkszangers zoals Tante Leen en Johnny Jordaan bijvoorbeeld) spraken en articuleerden in keurig ABN, maar deze spant wel een beetje de kroon denk ik. Het woord tiener bestond toen al, je had op de radio een programma dat heette ‘Tijd voor teenagers’. Het werd gepresenteerd door Herman Stok. Het is inderdaad leuk om te zien dat je, naarmate je ouder wordt, de muziek van je ouders, ook best aardig begint te vinden.
Leuke muziek. Was toen vast even iets anders dan normaal. Gek genoeg ken ik het totaal niet. Was misschien net te jong ervoor.
Dat denk ik ja, dat je er toen te jong voor was. Maar dit soort nummers was geloof ik ook niet alom bekend. Viel een beetje buiten de mainstream van Rob de Nijs, Anneke Grönloh, Johnny Lion, Karin Kent, Peter Koelewijn, Willeke Alberti enz. enz. Boudewijn de Groot kwam een beetje in de buurt, maar die was commerciëler (of toegankelijker), net als Ramses Shaffy en Liesbeth List.
Misschien ook streek genonden. Wij hoorden hier nogal wat Duitse muziek. Kan ook niet anders vrij dicht bij de Duitse grens.
Dat zou inderdaad ook nog kunnen, maar ik woonde in Noord Holland en herinner me van bij ons thuis ook veel Duitse schlagers. Mijn ouders waren daar dol op en volgens mij kwamen die Duitse zangers ook veel op tv voorbij.
TV weet ik niet zo. Die hadden we pas later. Opa en Oma dan. Denk dat we hier iid meer op Duitsland gericht waren.
Heerlijk om even terug te gaan in de tijd en te realiseren dat dit best toepasselijk is in deze tijd….😊
Mooi blog, mooi lied.
Stille groet,
Dank je Rob.