Jokezelf over gisteren, vandaag en morgen
“Dames en heren, ” zegt Jolanda plechtig: “Ik heb een geweldig idee! We beginnen een band!” “Een band? Ben jij wel lekker? Op onze leeftijd?” Greet wijst op het groepje ouderen dat geniet van koffie met gebak in de lunchroom van de HEMA. “Waarom niet? Paul McCartney is 81, Cliff Richard 82, Mick Jagger en... Lees verder →
Ik wil er niet in en vervolgens wil ik er niet uit. Mijn bed bedoel ik. ’s Avonds ben ik veel te fijn aan het lezen, puzzelen of computerspelletjes aan het doen en ’s morgens lig ik te lekker in dromenland om bij het eerste geluid van de wekker uit de lakens te kruipen. Dus... Lees verder →
Vanaf een jaar of zes, misschien wat jonger, hield mijn zoon, zoals bijna elk kind van die leeftijd, van komische verhaaltjes; "Papa, zijn peren groen?'" "Meestal wel knul." "En zijn ze ook nat?" "Welnee joh." "En pootjes, papa, hebben peren ook pootjes?" "Natuurlijk niet! Hoe kom je daarbij?" "Dan heb ik misschien een kikker opgegeten!" Hij kon er geen genoeg van krijgen en deed het in zijn broek van pret om raadseltjes als; 'Wat zit in een boom en... Lees verder →
Er was eens een heel vervelend mannetje. Van dat hij nog maar een klein vervelend mannetje was, wilde geen kabouter met hem spelen. Ze wilden zelfs niet naast hem lopen, want waar hij ook kwam, altijd liep hij te etteren, te zweten of te snotteren. “Wat ben jij een naar mannetje,” werd er steeds tegen... Lees verder →
Arend voerde altijd de boventoon, maar zong zo vals als een kraai. Gelukkig was een kort lied gauw gezongen, maar de snaar om hem een ander lied te laten zingen, mocht men niet aanroeren. Die was erg gevoelig, want Arend speelde eerste viool, had veel noten op zijn zang en zong geen toontje lager. Diederik zorgde... Lees verder →
"Fijn dat u toch nog even langskomt, dokter." "Natuurlijk, dat spreekt vanzelf." "Nou ja, u hebt er al een hele werkdag opzitten." "Dat geeft niet. U weet waarom ik hier ben? " "Dat zou ik denken. Ik ben vaker hier dan thuis en ben al maanden in de weer met braken, operaties, maagbloedingen, zweren en... Lees verder →
"Tja, een spreekuur loopt altijd uit." "En hoe komt dat dan?" "Geen idee. Gewoon druk." "Druk! Vorige week zat ik er anderhalf uur en als iemand al een spreekkamer inging, duurde het nog geen vijf minuten voor hij terug naar zijn collega's rende." "Je overdrijft." "Niet! Toen ik eindelijk naar binnen mocht, moest ik weer... Lees verder →
Een vrouw krijgt een erfenis van een haar onbekende man... klik op de titel om verder te lezen
Als peuter walgde ik van de stinkende groene bolletjes die ze spruitjes noemen. Maar mijn ouders waren er dol op, dus elke zondag stond de groente op tafel. “Lekker hoor, spruitjes, hmmm.” Met een verzaligd gezicht prikte mijn moeder dan zo’n groene knikker aan haar vork en bracht die naar haar mond. Maar ik... Lees verder →
‘Wat een heerlijke muziek,’ mijmert Cora. ‘Een salonorkest. Dat zie je niet vaak meer.’ Ze fronst haar wenkbrauwen, ‘wanneer traden die ook alweer op? Eind jaren dertig zeker. En later, na de oorlog, bij Heck op het Rembrandtplein.’ De herinnering brengt haar terug naar de dansmiddagen van toen; zó romantisch. Een diepe zucht ontsnapt haar.... Lees verder →
De inwoners van Benedenzee hadden een superieur leven. Werken was gewenst, maar niet vereist vanwege de sociale vangnetten. Bij ziekte betaalde de Ziektewet je salaris. Eventueel kwam daarna de WAO met 80 % van je laatstverdiende loon. Bij ontslag was er een WW-uitkering, om rustig te zoeken naar een andere baan. Kon je niets... Lees verder →
Inge wilde een badkamer. “ Want”, zei ze, “Ik ben helemaal klaar met dat geknoei bij de wastafel en af en toe douchen bij mijn moeder.” “Misschien kan er wel een douche bij in het toilet”, opperde Jaap, “heeft een van mijn studievrienden gedaan. Ging best, al was de wc-bril altijd nat.” "Joh, daar... Lees verder →
