Vanaf een jaar of zes, misschien wat jonger, hield mijn zoon, zoals bijna elk kind van die leeftijd, van komische verhaaltjes; “Papa, zijn peren groen?’” “Meestal wel knul.” “En zijn ze ook nat?” “Welnee joh.” “En pootjes, papa, hebben peren ook pootjes?” “Natuurlijk niet! Hoe … Lees verder
Er was eens een heel vervelend mannetje. Van dat hij nog maar een klein vervelend mannetje was, wilde geen kabouter met hem spelen. Ze wilden zelfs niet naast hem lopen, … Lees verder
Arend voerde altijd de boventoon, maar zong zo vals als een kraai. Gelukkig was een kort lied gauw gezongen, maar de snaar om hem een ander lied te laten zingen, … Lees verder
“Fijn dat u toch nog even langskomt, dokter.” “Natuurlijk, dat spreekt vanzelf.” “Nou ja, u hebt er al een hele werkdag opzitten.” “Dat geeft niet. U weet waarom ik hier … Lees verder
“Tja, een spreekuur loopt altijd uit.” “En hoe komt dat dan?” “Geen idee. Gewoon druk.” “Druk! Vorige week zat ik er anderhalf uur en als iemand al een spreekkamer inging, … Lees verder
Een vrouw krijgt een erfenis van een haar onbekende man… klik op de titel om verder te lezen
Als peuter walgde ik van de stinkende groene bolletjes die ze spruitjes noemen. Maar mijn ouders waren er dol op, dus elke zondag stond de groente op tafel. “Lekker … Lees verder
