Jokezelf over gisteren, vandaag en morgen
Een hoogbejaard echtpaar woont al jaren in een verzorgingshuis vanwege een lichamelijke ziekte van mevrouw. Dan krijgt meneer een hersenbloeding... Weer thuis, zit hij voornamelijk in zijn stoel. Hij doet niets en praat niet meer. Mevrouw ergert zich daaraan en probeert hem te activeren. Meneer moet afwassen, de krant lezen, samen met haar tv kijken.... Lees verder →
Vanmorgen beluisterde ik de podcast van de Avro Sandwich uitzending van 28 oktober. In het eerste uur draaide Jacques “Alleen voor jou” van Adamo. En dat bracht mij terug naar de vroege jaren zestig. Adamo was toen razend populair in Nederland. Door zijn optreden in de Vuist van Duys, maar daardoor niet alleen. Die man (eigenlijk nog een jongen) was romantisch! Had zo’n mooie hese stem! En die taal! Kortom, ladingen meisjes adoreerden de Bard uit België. Ook ik was fan, maar niet zo groot als mijn nichtje, bij wie mijn zusje (11) en ik... Lees verder →
Daar staan we; tegengehouden door een verkeersregelaar met een oranje vestje aan. Ho! Stop! Je mag niet verder! En waarom niet, als ik vragen mag? Nou gewoon, er wordt hier een halve marathon gelopen. Maar dan kunnen wij er toch wel even tussendoor? Er zitten hier en daar gaten tussen de lopers en wij zijn harstikke snel op die fiets. Nee mevrouw, daar kan ik echt niet aan beginnen. Als ik u verder laat gaan, dan moet ik anderen ook doorlaten en dan kunnen de lopers niet doen waar ze voor... Lees verder →
Chantàl, schàt, èngel, wat zie jij er goed uiiit. Ge-wèl-dig. Echt hoor, in één woord vet heftig. Nou ja, dat zijn twee woorden natuurlijk, maar je begrijpt wat ik bedoel. Die rok! Die bloeze! Die onwerkelijk hoge pumps. Dat je daar op kan lopen! Dat had ik helemaal niet achter je gezocht. Die kleuren!... Lees verder →
Ogen kunnen kleuren projecteren. Dat heet nabeeld. Een nabeeld ontstaat als je lang naar een afbeelding kijkt en daarna naar een witte achtergrond, of als je na het kijken je ogen dicht doet. De omtrek en de grootte van het nabeeld zijn even groot als die van het origineel. Je ziet dus dezelfde afbeelding, maar in... Lees verder →
Geschreven voor Plato's WE300 onderdrukken. Zie daar voor variaties op dit thema. Je moet hem indrukken ??? Ja, gewoon naar beneden duwen. Ik begrijp er niets van. Nee? Nou laat dan maar. Dan doe ik het zelf wel. Nee, nou wil ik het weten ook. Ja dat snap ik, maar nu vertel ik het... Lees verder →
Ce qui se conçoit bien, s'énonce clairement et les mots pour le dire, arrivent aisément. (Boileau in l'Art d'Ecrire) Vrij vertaald betekent dat; goede ideeën kondigen zich helder aan en de bijbehorende woorden komen vanzelf. Wat te doen als je het gereedschap waar je aan gehecht bent, niet mag gebruiken? De titel betekent stom, stilgevallen, zwijgend, of zonder woorden. Schrijven zonder woorden. Je kunt simpelweg zíjn in het nu. Maar hoe vertel je dat in 300 stomme woorden? Wanneer zwijgen wij, vallen wij stil? Bij een ervaring die te groot is om in woorden uit te drukken. De geboorte van een... Lees verder →
Anne was al jaren alleen maar bezig geweest met volhouden. Even doorzetten, nog een tandje harder, want er moest productie gedraaid worden en de papierwinkel was er ook nog. Al die cliënten. Al die problemen, die zíj niet kon oplossen. Ze liepen met haar weg, vonden haar heel aardig en meelevend. En dat was ze... Lees verder →
Korte uitleg; WE-300 = een stukje schrijven in exact 300 woorden. Iedere maand vind je het nieuwe themawoord bij Plato. * Met het thema kun je meerdere kanten uit. * Dat specifieke themawoord mag niet in het stukje voorkomen. * Je hebt telkens een maand de tijd.* Titel mag je zelf bedenken. * Klaar? Plaats dan een link van... Lees verder →
Ik houd niet van ze. En ik ben allergisch. Maar kom ik ergens binnen, komt er eentje kopjes geven. Ga ik zitten, springen ze naast of achter me op de leuning. Ze willen natuurlijk op schoot, maar dat laat ik niet toe. Toen ik klein was, had mijn tante een grote, langharige witte. Hij sprong... Lees verder →
