De spiegel
Huiverend sta ik op de winderige tramhalte. Het afdakje lekt en de ruiten zijn kapotgeslagen. Ik duik diep in de kraag van mijn groene legerjas. Ik ben een beetje misselijk. … Lees verder
Huiverend sta ik op de winderige tramhalte. Het afdakje lekt en de ruiten zijn kapotgeslagen. Ik duik diep in de kraag van mijn groene legerjas. Ik ben een beetje misselijk. … Lees verder
Zijn geheugen rammelt aan alle kanten Geschreven voor het geheugenthema van Zes Woorden met Beeld. Meer 6 woordverhalen lezen over geheugen, of zelf meedoen? Klik dan bij Marion … Lees verder
Achter onze parkeerplaatsen ligt een psychiatrische instelling. Op het terrein staan groepswoningen en zelfstandige woninkjes, met begeleiding. De bewoners hebben allemaal iets eigenaardigs, maar ze doen geen vlieg kwaad en gaan en staan waar ze willen. Op weg naar mijn auto, of bij de ondergrondse afvalbakken op het parkeerterrein, kom ik ze tegen. Leuke mensen, tikje in de war soms, maar dat lijkt ze niet te deren. … Lees verder
Het wordt tijd dat ik mij weer aan het bloggen ga wijden. Mijn laatste echte blog dateert van 30 november. En daarvóór kwam er ook al niet meer zoveel uit mijn toestenbord. Voorbij! Klaar! Afgelopen! Geen excuses meer. Om er weer in te komen, begin ik met … Lees verder
In vijf deeltjes heb ik een verhaal geschreven over Rosa, een vrouw die min of meer ‘s nachts leeft; in haar dromen voelt ze zich beter op haar plaats dan … Lees verder
Ogen kunnen kleuren projecteren. Dat heet nabeeld. Een nabeeld ontstaat als je lang naar een afbeelding kijkt en daarna naar een witte achtergrond, of als je na het kijken je ogen … Lees verder
Hij opent de ogen. Een schrift. Een pen. Een vaag vergeten gevoel. Waar dacht hij aan? Hij noteert woorden die opwellen. Onophoudelijk bekrabbelt hij het papier. Bang iets te vergeten, houdt hij nauwgezet zijn invallen bij. … Lees verder