Vervolg op nadenken (9-10-2015)
“Met Joke P.”
“Goedemiddag, met dokter L., spreek ik met mevrouw Van D.?”
“Ja, daar spreekt u mee.”
“Ik heb zojuist uw man geopereerd en ik moet u helaas meedelen dat we niets meer voor hem konden doen. Er waren teveel uitzaaiingen, dus we hebben hem weer dichtgemaakt.”
“Ojee, en wat nu?”
“Hij ligt nu op de uitslaapkamer en als hij wakker is, zullen we hem dat ook vertellen.”
“O…”
“Er zijn twee mogelijkheden; naar huis of naar een hospice.”
“En hoe gaat dat dan?”
“Nou ja, dat kan met de TPV* die hij nu heeft, of met een glucose infuus. Want sondevoeding gaat niet meer. De maaguitgang zit helemaal verstopt. Daar kan niets meer doorheen.”
“Ehm…”
“U moet het maar even goed doordenken, want naar huis is wel een belasting natuurlijk.”
“Maar een hospice, en een glucose infuus, dat betekent…”
“Ja, dat klopt. Met glucose kan het een week duren, en met de TPV wat langer. Dat weten we niet precies.”
“Hij komt naar huis.”
“Weet u het zeker?”
“Ja, dat weet ik zeker. En we houden de TPV, want dit is wel heel erg plotseling allemaal.”
“Dan hebben we nog wel een klein probleempje. Nou ja, een groot probleem.”
“U bedoelt???”
“Die speciale voeding. Het is nog niet duidelijk wie dat gaat betalen. De verzekering moet dat natuurlijk doen, maar die willen dat niet.”
“Waarom niet?”
“Omdat het zo kostbaar is. Maar maakt u zich geen zorgen, we gaan dat oplossen hoor. Het wordt hoe dan ook vergoed.”
“Ja, maar als de verzekering dat niet doet, wie dan wel?”
“Dan moet het ziekenhuis het betalen. Daar moeten de hoge heren over beslissen en die willen dat natuurlijk ook niet vanwege de duurte van die voeding. Maar u hoeft niet bang te zijn, het wordt hoe dan ook opgelost.”
“Dan begrijp ik het niet goed zeker, want als het wordt opgelost, waarom vertelt u mij dan dat ‘we’ een probleem hebben?”
“Ja, nee, natuurlijk. Wij gaan dit oplossen. Daar hoeft u uw hoofd niet over te breken.”
———–
De vier weken die wij daarna nog samen thuis hadden, zijn onbetaalbaar. Vooral ook omdat manlief zijn ‘bonus’ kleindochter nog heeft kunnen vasthouden.
*TPV= Totale Parenterale Voeding – voeding die via een soort infuus rechtstreeks in de bloedbaan wordt toegediend. Hiervoor wordt een dun slangetje (centraal veneuze katheter) geplaatst in een groot bloedvat. Parenteraal betekent buiten het maag-darmkanaal om.
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
BewarenBewaren
Helemaal met bovenstaande opmerking eens. Dank voor het delen Joke.
Phoe ………… heftig hoor, maar duidelijk een beslissing die vele gemaakt zouden hebben, wat je schrijft, die laatste weken waren uiterst kostbaar……… bedankt voor het delen van dit toch ontroerende verhaal.
Ontroerende foto. Fijn dat hij nog thuis kon zijn.
Ontroerend. Herkenbaar ook. Doet me denken aan mijn vader die daar 27 jaar geleden ook zo lag met zijn kersverse kleindochter in de armen. Hij kreeg geen levensrekkende behandelingen meer. Zijn lijden was te groot en daarom was het zinloos om ook dat te rekken.