Goedemiddaaaag, heeft u even?

“Een hele goede middag mevrouw, met Kimberly van het niddelergie instituut, bel ik gelegen?”
“Sorry, Kimberly, van het wat instituut?”
“Van het Nederlands Energie Instituut, komt het gelegen dat ik u even bel?”
“Nou, nee, eigenlijk niet.”
“Ik heb maar een paar minuten van uw tijd nodig, want ik mag u een fantastische aanbieding…”
“Bespaar u de moeite, ik wil geen aanbieding.”
“Nee, echt, dit moet u even horen…”
“Nee, dank u, ik wil niet”.
“Maar waarom dan niet?”
“Omdat ik het niet wil, is dat niet genoeg?”
“Hm, eh, ja, maar u kunt enorm besparen op uw energierekening…”
“Dat lijkt me stug.”
“U weet nog niet eens hoeveel het is.”
“Nee, dat klopt, want ik wil het niet horen.”
“Maar, u kunt wel 300 euro minder gaan betalen!”
“Dat denk ik niet, want ik heb stadsverwarming en die concurreren niet.”
“Maar op uw elektriciteit kunt u…”
“Kimberley, lieve schat, ik weet dat het je werk is, maar ik betaal per maand iets van 35 euro aan electriciteit. Als je me op dat bedrag een besparing van 300 euro kunt garanderen, ben ik je man.”

• Diepe zucht –

“Nou dan zal ik maar noteren dat u niet geïnteresseerd bent hè?”
“Ja, graag. Goedemiddag”.

“O, nog even: ik ben verplicht u te wijzen …”
“Op het bandje van het bel-me-niet-register, ja dat weet ik, Maar doe geen moeite, want daar ben ik al tig keer naartoe gegaan, maar ik blijf evengoed gebeld worden.”
“Ja, dat kan kloppen. Soms wordt daar niet naar gekeken.”
“Dat heb ik gemerkt ja. Ik word er horendol van, al blijf ik beleefd.”
“Misschien kan ik u helpen? Ik heb hier een formuliertje waarmee ik het meteen kan doorgeven”.
“Dat zou fijn zijn.”
“Wilt u gebeld worden door loterijen?”
“Nee.”
“Goede doelen?”
“Nee.”
“Thuiswinkelen?”
“Nee.”
“Horoscopen?”
“Nee. Kun je niet gewoon overal néé aanvinken?”
“Nee, dat mag niet, ik moet elke categorie voorlezen.”
“Maar ik wil helemaal niet telefonisch benaderd worden, met geen enkele aanbieding.”
“Dat snap ik, maar ik het moet zo doen, dat staat in mijn script.”
Ach ja, natuurlijk, ze heeft een script! Nee, dat verandert alles. Dus antwoord ik braaf ‘nee’ bij alle categorieën. Dezelfde categorieën die ik al een paar jaar, vele malen, zowel schriftelijk heb aangevinkt, als telefonisch heb doorgegeven. Geeft niks hoor, ik heb toch niks te doen, want ik ben gepensioneerd, dus ik vind het überhaupt al leuk dat er iemand belt.

“Dit waren ze allemaal. Prettige dag verder mevrouw, ik hoop dat u nu niet meer gestoord wordt.”
“Dat ben ik al, zowel letterlijk als figuurlijk, maar evengoed bedankt hoor, en Kimberley…?”
“Ja mevrouw?”
“Ik hoop voor dat je snel een ander baantje vindt, zodat je kunt stoppen met dit vervelende werk.”
“Dank uw wel mevrouw. Dag mevrouw.”

Nadat ik dit telefoongesprek had gevoerd, vond ik op EGBG (Eens Gegeven Blijft Gegeven), van grafisch kunstenaar Martijn Engelbregt een tegenscript waarmee je de rollen meteen aan het begin van het gesprek om kunt draaien. Dus nu ben ik helemaal voorbereid!

Het grootste deel van dit stukje werd in juli 2019 geplaatst in Hoe Ouderen Denken.