Kornelis steekt zijn hand uit om de hoed aan te pakken.
‘Nee Nelisje, nog niet. Ik houd hem nog even voor mezelf.’ Suus zet de Panama op haar hoofd en positioneert zich anderhalve meter voor zijn stoel. Langzaam draait ze een paar rondjes met haar heupen. ‘En ik heb nog meer voor je gekocht,’ zegt ze met een geheimzinnig lage stem. Met gekruiste armen trekt ze wulps haar trui over haar hoofd, waarna een zwartkanten bustier tevoorschijn komt.
‘Suus! De buren!’ Kornelis schiet uit zijn stoel om het gordijn te sluiten, maar zijn ogen blijven gericht op Suzanna. Langzaam kruipt haar hand naar de zijkant van haar grijze plooirok en wipt tussen duim en wijsvinger een knoop los. Hij hoort het geluid van de rits. De rok glijdt in een cirkel op de grond. Verbaasd kijkt Kornelis naar een ultrakort zwart plissérokje met inhoud. Suus doet een stapje naar hem toe en draait zich om. Ze spreidt haar benen een klein beetje, buigt zich voorover en kromt haar rug als een krolse kat. De onderkant van haar billen steekt, met een streepje zwart ertussen, onder het rokje uit. Terwijl haar heupen golvende, slangachtige heupbewegingen maken, schuift ze de string met kleine rukjes naar beneden. Kornelis’ mond zakt open, zijn ogen gefixeerd op l’Origine du monde*.
‘Sjesus Suzànna. Wat is er met jou gebeurd? Zoiets heb je nog nooit gedaan. Je was altijd zo’n dame.’
Suzanna stapt uit haar string, recht haar rug en trippelt op haar rode hakjes naar de keuken. Ze komt terug met een mes en een bord, waarop de granaatappel ligt uit de fruitmand van Antas. Ze drapeert zich op zijn schoot, die wat nadrukkelijker aanwezig is dan gewoonlijk, en snijdt de granaatappel in vieren. Ze neemt een kwart van de vrucht in haar handen en buigt de uiteinden om. Het rijpe rode vruchtvlees stulpt naar buiten. Dan steekt ze het in zijn mond. ‘Lekker schat?’
‘Mmm,’ brengt Kornelis uit.
‘Nou?’ vraagt Suzanna ‘Wat denk je? Ga je met me mee naar de bloemetjes?’
‘Wat dacht je zelf?!’ Kornelis neemt haar de Panama af en zet hem op zijn eigen hoofd.
‘Ik dacht van wel,’ antwoordt Suzanna.
* de oorsprong van de wereld, schilderij van Gustave Courbet (1866).
Het avontuur zit in jezelf wordt een reisfeuilleton langs de afgrond van de liefde
naar een idee van Sjeng van Dalsum.
Hieronder klik je voor alle eerder gepubliceerde afleveringen van
Deel I, Paradijs Avonturenreizen
Het Dorp – Ecuador – Europa – Turkije – De Zuidpool – De Atlantische oceaan – Tytsjerksteradiel – Panama
Hierna volgt over enige tijd deel II, Het Volle Leven
waarin Kornelis en Suzanna Antonius zien en ondergronds gaan.
Ik ga mee in je twijfel over het feit dat de kwaliteiten teveel uit de lucht vallen. Ietsje meer aanloop maakt het geloofwaardiger, denk ik.
Dankjewel. Ik neem je antwoord mee als ik de definitieve versie ga schrijven.
Dit had ik zo gauw niet achter Suus gezocht, maar ik moet zeggen, zoals het beschreven is kan ik me Kornelis’ instemmende reactie levendig voorstellen. Een granaatappel – mooi suggestief detail!
Dat ze deze overredingsmanieren kende, dat had ik niet achter Suus gezocht. 😀
Ze leest veel, vermoed ik.
Maar ze krijgt hem mee.
Ze is een kind van haar tijd natuurlijk en heeft zich op dat reisbureau laten overreden door Antas. Van hem kreeg ze o.a. die glanzende granaatappel cadeau en dat bracht onvermoede (maar kennelijk toch sluimerende) kwaliteiten naar boven. Wat denk je; komen die kwaliteiten teveel uit de lucht vallen? Moet ik dat wat duidelijker uitwerken in de afleveringen waar ze die mand met fruit krijgt?
Dat er -vage- gedachten in haar (achter-)hoofd opkomen? Het is jouw verhaal.
Voor mij hoeft het niet, ik vind dit verrassend.
Ze heeft hem aan “een touwtje” 😉
Hahaha