Het Avontuur zit in jezelf – II 4. Het bos met de ogen en de oren

‘Oké dan,’ Suzanne doet haar ogen even dicht en haalt diep adem. Dan kijkt ze Kornelis recht in zijn ogen. ‘Ik ben in een bos met donkere bomen. Aan de stammen zitten allemaal oren en op de grond zijn allemaal ogen. Alles kraakt en het hele bos giechelt. Er landt iets groots en donkers op een holle boomstam recht voor me. Het is een grote uil. Hij kijkt me doordringend aan en wenkt me met een vleugel.
Op blote voeten loop ik naar hem toe op het verende mos. Ik struikel en val voorover. Als ik op de grond lig, hoor ik geritsel. Overal zachte voetstappen om me heen. Van alle kanten komen er grijnzende, felgekleurde beestwezens op me af. Verstijfd van angst lig ik op de grond. Ze trekken aan mijn kleren. Mijn rok gaat omhoog. Ik voel overal klamme handjes. Ze betasten me. Ik wil gillen, maar er komt geen geluid. Dan voel ik een koude wind over mijn billen. Een man, met een hoofd zonder gezicht en handen als kolenschoppen, tilt me bij mijn heupen omhoog. Ik voel hem van achteren in me komen. En dan kom ik meestal klaar.’ Het is even stil. Suus houdt haar adem in.

Kornelis beweegt niet, maar kijkt haar met grote ogen aan.
‘Meestal? Dus het gebeurt vaker?’
‘Ja.’
‘Als je alleen bent?’
‘Ja. Maar ook weleens als ik met jou ben.’
‘Als je met mij bent?’
‘Ja.’
‘Dus je doet het met die kolenschoppen terwijl je met mij bent?’ Zijn stem gaat omhoog.
‘Ja. Soms wel.’
‘Súús! Ga je schamen in een donker hoekje!’ Suzanna wordt vuurrood. Kornelis schiet in de lach om haar reactie.
‘Als we straks in het hotel zijn, zal ik je een ander aftelversje leren: een, twee, drie, vier, vijf, de slagroom die moet stijf. Zes, zeven, acht, negen, tien, wie ogen heeft kan zien. Wie oren heeft kan horen. Dat is drie maal tien. En dat allemaal op je blote billen!’ Hij grinnikt bij het vooruitzicht.
Suzanna slaat haar ogen neer en kijkt voor zich uit naar het tafelkleed. Dan streelt ze zijn rechterhand.
‘Nelis?’
‘Ja lief?’
‘Zullen we zo weer naar onze kamer gaan?’
‘Heb je daar zin in?’
‘Ja.’
‘Nog even een toetje?’
‘Goed.’
Kornelis kijkt op de menukaart. ‘Aardbeien met ijs en slagroom? Lijkt je dat wat?’
‘Mmm, slagroom. Ja, dat lijkt me heerlijk.’

Dit is het tweede deel van HET AVONTUUR ZIT IN JEZELF,
een reisfeuilleton langs de afgrond van de liefde,
naar een idee van Sjeng van Dalsum.

HET AVONTUUR ZIT IN JEZELF, is een reisfeuilleton, langs de afgrond van de liefde, in vier delen. Dit is aflevering 12 van deel 2 (Het volle leven). Andere afleveringen van deel 2 staan hieronder (de gekleurde zijn al aanklikbaar, de zwarte nog niet).

Portela Airport  – Avenida Palace – Casa Alentejo – Het bos met de oren en de ogen – Middeleeuwse porno en achterlijke folklore – De verzoekingen van Antonius abt – Omgekeerde trechters en mosselschelpen – De balzaal – Santa Justa Elevator – Welkom aan boord/18 – De bar/18 – Eerst vergelijken, dan pas kiezen – Een kille tocht/18
N.B. Enkele afleveringen van deel 2 zijn gemarkeerd met 18+. Het wachtwoord dat je daarvoor nodig hebt, kun hier opvragen.

Deel I nog niet gelezen? Klik hier: Paradijs Avonturenreizen