Deze prachtige, drie uren durende, film heb ik meerdere malen gezien. De muziek (De Bolero van Ravel) vond ik daarvóór ook al mooi, maar kreeg door deze film een extra dimensie. De manier waarop de dans wordt uitgevoerd en de muziek bezorgt me iedere keer kippenvel.
De film volgt vier muzikale families met verschillende nationaliteiten (Frans, Duits, Russisch en Amerikaans) en hun verwikkelingen tussen 1936 en 1980. De verschillende verhaallijnen kruisen elkaar op een gala van Unicef.
De grootste gebeurtenis in de film is de Tweede Wereldoorlog, die de verhalen van de vier families bij elkaar brengt en het lot van sommigen bepaalt. Hoewel alle personages fictief zijn, zijn velen gebaseerd op historische artiesten en kunstenaars als Édith Piaf, Josephine Baker, Herbert von Karajan, Glenn Miller, Rudolf Noerejev enz.
De Bolero brengt de vier families aan het eind van de film allemaal samen.
(Bron: Wikipedia.org)
Meer mooie (zwijmel)muziek luisteren, of zelf meedoen? Klik dan naar Marja
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
A WordPress.com Website. door WPSHOWER.
Ik heb inderdaad de film ook al diverse keren gezien. En ja, de Borero … is de muziek waardoor ik klarinet ben gaan spelen, gewoon omdat ik dat ook wilde spelen (heb het trouwens jaren geleden met het orkest waar ik nog speel uitgevoerd ….. kippenvel)
Ik ben ook een liefhebber van de Bolero. En wat een prachtige uitvoering van de dans!
We hebben heerlijk met je mee gezwijmeld op een muziekstuk dat op 30 augustus 1974 gebruikt werd door de English service op Radio Nordsee International vanaf de Mebo 2 tijdens hun afscheid. Weet je het nog 31 augustus 1974 het einde van de zeezenders Veronica en RNI.
De film heb ik nooit gezien maar de muziek vind ik prachtig
Gr Elisabeth