Lezen – de ultieme vrijheid
Een van de belangrijkste ervaringen in mijn vroegste jeugd was het leren lezen. De vreugde om te begrijpen wat ergens stond en de opperste bevrediging van het zèlf kranten, boeken of tijdschriften te kunnen lezen, staat me nog heel erg bij. Toen ik het eenmaal door had, las ik met volle overtuiging alles wat maar enigzins in aanmerking kwam; tot aan teksten op verpakkingen aan toe. Ik kreeg er nooit genoeg van.
Drie was ik toen mijn vader mij daadwerkelijk leerde lezen. Ik vroeg hem voortdurend wat ergens stond, wees hem teksten op gebouwen aan en had daardoor al wat letters en woorden leren ontcijferen. Mijn vader vond het prachtig, zo’n eigenwijs wurm. Apentrots liet hij mij voorlezen uit de Donald Duck en het verhaaltje vervolgens navertellen aan anderen, die niet wilden geloven dat ik daadwerkelijk begreep wat ik las.
Zelf lezen was de ultieme vrijheidsdaad. Nu kon niemand mij meer iets wijsmaken, want ik kon het zelf en had op dat gebied niemand meer nodig. Bovendien bleek al snel dat ik met dat lezen een fantastische ontsnappings-mogelijkheid uit de werkelijkheid had gekregen, waar ik dankbaar en met overgave gebruik van maakte.
Wauw, jij hebt wel heel vroeg leren lezen! Ik lees ook echt erg graag maar jammer genoeg aan de trage kant.
Sterkte met je dipje – ik had er zelf ook een.
Grappig logje; het riep bij mij ook herinneringen wakker. Na het vroege overlijden van mijn vader gingen mijn moeder en ik bij haar ouders wonen – ik was 4.
Opa was gepensioneerd hoofd ener School met den Bijbel en oma was ook onderwijzeres geweest. Opa kon het niet laten en leerde mij lezen, schrijven en rekenen voordat ik naar de Lagere School ging. Prachtig, maar op school moest ik schuinschrift leren vervangen door rechtschrift. Ook weet ik niet meer of opa mij heeft geleerd met de rechterhand te schrijven, en of ik een voorkeur had voor links: nadat ik zo’n 20 jaar geleden een kwetsuur had aan mijn rechterarm, heb ik ontdekt dat ik heel veel kan met mijn linkerhand en dat dat niet onlogisch voelt.
Wat ik destijds heb leren lezen? Ongetwijfeld de KinderBijbel en zeer moraliserende kinderverhalen…
Maar ik heb niet het gevoel dat ik uit iets in dit verhaal een trauma heb overgehouden.
Met vakantie Joke? Of een schrijfdipke?
Schrijfdipje Plato, daarenboven en daarnaast mantelzorgen voor mijn moeder èn bezig met de voorbereidingen van het huwelijk van mijn dochter.
nou dat is vroeg leren lezen zeg dat hoor je niet zo vak.