In sommige weblogjes kom ik de woorden lurken of lurkers tegen. Dat vond (en vind) ik een raar fenomeen, want die termen komen op mij behoorlijk denigrerend over. Inmiddels weet ik dat het om zo’n wijdverbreid begrip gaat, dat het zelfs op wikipedia wordt uitgelegd. Het betreft hier kennelijk lezers die alleen maar lezen en niet reageren op wat zij hebben gelezen. Webloggers gebruiken de term om aan te geven dat ze het leuk zouden vinden om te weten wie er bij hun komt lezen.
Dat laatste begrijp ik. Natuurlijk vind ik het ook leuk om te weten wie er bij me leest, maar om iemand die alleen maar leest en niet reageert nou een ‘lurker’ te noemen… Het zijn wel je lezers en die moet je mijns inziens koesteren en niet uitschelden. En laten we wel wezen; niet iedereen, ook ik niet, wil altijd overal op alles reageren. Als ik een tijdschrift of een boek lees, lees ik gewoon een tijdschrift of een boek en dat doe ik ook op weblogs; ik lees, want die dingen wordt geschreven om te lezen, anders zouden ze niet gepubliceerd worden.
Stel je toch voor dat ik zou moeten reageren op alles wat ik lees in tijdschriften, kranten, op het web en in boeken, dan zou ik nergens anders meer aan toekomen. Dat lijkt me niet de bedoeling. Je hebt schrijvers en lezers en sommige lezers willen nog wel eens een reactie sturen ook. Leuk voor die schrijver, een soort van kers op zijn eigen taart. Maar die kersen zijn slechts kersen. Het gaat volgens mij om de taart.
Kortom, ik heb moeite met het woord ‘lurker’.
Wat goed om dit te lezen, want ik dacht dat ik de enige was die het een woord vond met een rare klank. Ik heb dezelfde associatie met het woord “lurkers”, met name mensen die net te veel gedronken hadden werden door mijn moeder die “lurkende zatlappen” genoemd.
Voor mij is iedereen die komt lezen een lezer, of die nu wel of niet reageert!
ik heb geen probleem met het woord, ook niet met de lurkers zelf, laat maar komen, al zou ik het wel leuk vinden als meelezende familieleden of vrienden een keertje laten merken dat ze meelezen, word ik niet iedere keer verrast met: ‘dat wist ik al, ik lees je blog!’
Joke: het statement is inderdaad duidelijk en natuurlijk ben ik het met je argumenten eens. Maar ja, ik ben de leeftijd van 12 jaar niet helemaal te boven gekomen en heb dan de neiging er een grap van te maken.
Verder denk ik over het woord niet of nauwelijks na. Stel je voor dat wel iedereen zou reageren. Je zou de tijd niet hebben om iedereen te antwoorden en vervolgens dus helemaal nergens meer op terugreageren. Dus het is goed zo.
Als het niet denigrerend bedoelt is heb ik geen moeite met het woord lurker.
Maar ik begrijp je statement. 🙂