Het is niet dat ze alleen is
Daarvan heeft ze weinig last
Maar ze voelt zich opgesloten in haar leven
Dat haar niet genoeg verrast
In haar spiegel woont een meisje
Veel te mager, veel te broos
Om de schimmen te verjagen
Als de lichten zijn gedoofd
En ik kijk naar hoe ze zucht
Alsof ze elk moment kan scheuren
En ik houd haar vast want daarom ben ik hier
Als ik kijk hoe ze zucht
Denk ik telkens weer hetzelfde
Mensen zijn gemaakt van dun papier
Geen idee waar ze bleef stilstaan
Of welke trein ze heeft gemist
Ze dacht lange tijd dat alles wel zou komen
Misschien heeft ze zich vergist
En ik kijk naar hoe ze zucht
Alsof ze elk moment kan scheuren
En ik houd haar vast want daarom ben ik hier
Als ik kijk hoe ze zucht
Denk ik telkens weer hetzelfde
Mensen zijn gemaakt van dun papier
Mensen zijn gemaakt van dun papier
Jonas Winterland schreef dit lied toen zijn jongste zusje een donkere periode doormaakte. Het gaat echter niet alleen over zijn zus, maar over de kwetsbare kant van ieder mens. Vaak is er maar één tikje nodig om de sterkste mens te laten verkruimelen tot een hoopje ellende. De titel van dit lied is tevens de titel van zijn eerste album dat uitkwam in 2013. Klik hier naar de site van Jonas Winterland voor de verhalen achter elke song van dit album.
Echt een mooie tekst ook mooi gebracht door de zanger .
Prachtige tekst.Ik zoek Jonas op, bedankt.
Wat een mooi lied, en bedankt voor de Link naar Jonas Winterland zijn site.
Prachtige teksten waar ik eens uitgebreid naar ga luisteren.
Je begrijpt de kunst om iemand benieuwd te maken!
Oh, het gaat dus over een lied? Was gisteren niet helemaal duidelijk.