Nadenken

“Fijn dat u toch nog even langskomt, dokter.”
“Natuurlijk, dat spreekt vanzelf.”
“Nou ja, u hebt er al een hele werkdag opzitten.”
“Dat geeft niet. U weet waarom ik hier ben? ”
“Dat zou ik denken. Ik ben vaker hier dan thuis en ben al maanden in de weer met braken, operaties, maagbloedingen, zweren en verstopte sondes. Ik eet en drink al weken niet meer zelf.  Mijn maag zit weer dicht en de nieuwe sonde lag opgerold op de bodem. Logisch dat ik voortdurend moest overgeven en dat ik zo zwak en moe was. Ik kreeg zelfs geen vocht binnen.”
“Ja, bij de gastroscopie bleek dat de sonde eruit was geschoten en op de scan zagen we dat de zwelling onderin groter is geworden ondanks medicijnen en de rustperiode.”
“Dat vermoedde ik al.”
“Precies, en het is niet makkelijk, maar ik zeg het maar rechtuit; ik kan opereren, maar er zijn grote risico’s en u komt mogelijk van de regen in de drup.”
“En wat houdt die drup precies in in?”
“Door het extra weefsel kunnen we niet precies zien tot hoever het de darm is ingegroeid. Als we gaan snijden, kunnen er beschadigingen optreden die niet meer te repareren zijn. En met gaten in de darm… ”
“Loopt alles mijn buik in en dat is dodelijk. En niet opereren?”
“Dan groeit de tumor verder de maag en de darm in.”
“Dus als ik het goed begrijp, heb ik met operatie een grote kans op een afschuwelijke dood en ga ik zonder operatie snel dood?”
“Dat klopt, het is een onmogelijke keuze.”
“En chemo? Kan dat nog?”
“Weet ik niet, dat bespreek ik maandag.”
“Jemig…”

“Probeer niet te piekeren, maar praat met uw vrouw. Ik ben er dit weekend niet, maar morgen komt mijn collega. Ik zie u maandag weer.”
“Dag dokter…”

Klik hier voor de doordenker na de operatie

*********************

Geschreven voor Plato’s WE300 van oktober 2015. Schrijf een verhaal in maximaal 300 woorden, zonder het thema te noemen. Deze keer was dat NADENKEN.