Onzin en flauwekul
Pijn houdt vaak verband met emoties, maar van de uitleg bij www.gezonder.pw, zakt mijn broek spontaan af. Wat een partij onzin en flauwekul!
Ik heb polyartrose (afname van het kraakbeen in alle gewrichten van het lichaam) en daardoor vaak pijn op verschillende plekken in mijn lijf, maar volgens deze site moet ik mij ernstig zorgen maken over mijn emotionele gemoedstoestand. Want volgens hen ben ik een narcistisch, antisociaal, egocentrisch, egoïstisch, bangelijk, niet geliefd, niet vergevingsgezind en financieel onstabiel persoon zonder enige band met anderen. Ik ben ook nog eens alleenstaand (de horreur!), dus moet ik gaan daten.
Ik vraag u af; waar halen ze het vandaan?? Uit een enorme duim, ben ik bang. Lees maar even mee:
Artrose hand
Knieën; mijn ego is te groot, ik moet bescheidener worden, tijd nemen om anderen te helpen of vrijwilligerswerk te gaan doen.
Heupen; ik ben bang om te bewegen of te veranderen en te voorzichtig als ik een beslissing moet nemen.
Handen; ik reik niet naar anderen, moet dus wat tijd door te brengen met vrienden, en socialiseren.
De pijn in de gewrichten van mijn onderrug betekent dat ik me zorgen maak over geld. Dus moet ik een plan maken om mijn financiële problemen op te lossen om financieel stabiel te worden.
Pijn boven in mijn rug; ik krijg niet genoeg emotionele steun, voel me niet geliefd en ongewenst. Daarbij ben ik ben alleenstaand, dus -huppekee- ga daten.
Schouders; kennelijk draag ik een zware emotionele belasting met me mee. Dus moet ik me richten om die snel op te lossen, en dat allemaal niet mee te slepen in mijn leven.
Tot slot blijkt – vanwege mijn stijve en pijnlijke nek – dat ik mezelf, of anderen, niet gemakkelijk kan vergeven. Daarom moet ik nadenken over de reden waarom ik houd van de mensen om me heen, en een manier vinden om hun fouten te vergeven. ..
………………………****Maar er schijnt licht aan de horizon!****
Want het aardige is dat ik geen pijn heb in mijn ellebogen (joepie!). Ik sta dus niet te stijf en te resistent in het leven. Compromissen overwegen is niet nodig en iets nieuws proberen, hoeft ook al niet. En dat is een zegen, want daardoor hoef ik me niets aan te trekken van wat ik hierboven allemaal op mijn bordje heb gekregen.
>klikopplaatje< echte informatie over artrose
Weet niet waar je dit gelezen heb maar ik heb helemaal niets met die dingen, lees je het ergens anders wordt het weer op een andere manier uitgelegd. Ik lees die dingen ook wel eens hoor maar achteraf heb ik altijd zoiets waarom lees ik dat in godsnaam die onzin…….
Het kwam voorbij op Facebook en omdat het zulke onzin is, moest ik er meteen iets over schrijven. Maar je hebt helemaal gelijk; je kunt er beter je schouers over ophalen en het gewoon niet lezen.
Vond het wel een leuke blog want denk dat veel mensen die dingen gewoon ook lezen. Hoop dat de meeste het gezonde verstand hebben om er geen waarde aan te hechten hoewel ik me dat wel eens afvraag 😉
Beschrijvingen zijn helemaal op mij van toepassing. Ik ga meteen veranderen om van de pijn afcte komen. Dank je voor de nuttige tips. Jammer dat ze zo laat komen. 🙂
Ja heerlijk hè? Allemaal heel gemakkelijk te doen; gewoon even andermans fouten vergeven en hopla; nek gerepareerd, even gauw je emotionele belasting oplossen en je hebt geen last meer van je schouders. Wat een vondst! 🙂
Wat erg… alsof het je eigen schuld is. Het is inderdaad schande dat men dergelijke onzin durft uitkramen. Onbegrijpelijk.
Ik wens je minder pijn Joke.
Dankjewel, ik kan goed leven met die pijn, want hij is er niet voortdurend en niet overal tegelijk. Er zijn ergere dingen, maar ik maak me zo boos om die kletskoek op internet.
Ik bedoel, alsof het kraakbeen in mijn knieën weer aangroeit door (nog meer) vrijwilligerswerk te gaan doen, en de knobbels in mijn handen verdwijnen door meer tijd door te brengen met vrienden. Hoe kóm je erop?
Mijn hemel Joke, wat een vreselijke onzin! Zo kun je iemand echt ziekpraten…
Gelukkig ben jij ook veel te nuchter om je daar ook maar iets van aan te trekken.
Ja, ik wel, maar ik hoop veel anderen ook, want het is echt bagger wat er zoal op internet wordt uitgestort. Je kunt door de bomen het bos bijna niet meer zien. Allemaal bangmakerij.
Ik kan me ook voorstellen hie onzeker iemand hiervan kan worden. Nietv iedereen krijgt erkenning en dan lees je dit. Bijna vergelijkbaar met wat ik eens van n keuringsarts te horen kreeg toen hij me, na jaren arbeidsongeschikt te zijn geweest, volledig goedkeurde en zei dat ik om pijn niet thuis kon blijven. Dat was geen reden volgens hem, dan moest ik maar in psychotherapie. Helaas hebben al die therapieën me nooit pijn vrij gekregen. Maar zo’n houding maakt je vreselijk onzeker. Ook vorig haar bij het pijntraject van 3 maanden voelde ik geen erkenning ondat ze me op de loopband wilden. Terwijl uk al van kindsafaan probleem met lopen heb. Het is niet alleen Internet waar je larie te horen krijgt. Ik ben nu gelukkig financieel onafhankelijk van instanties en dar geedt mij erkenning en rust. Nienand die me nog zeggen kan dat ik aan mezelf moet werken om tw kunnen lopen.
Weet je; bewegen helpt wel degelijk bij het omgaan met de pijn. En bij artrose smeert bewegen de gewrichten, maar het gaat er niet mee weg en soms wordt het zelfs erger door bewegen. Dat weet jij natuurlijk ook wel, want jij stapt vaak genoeg op de fiets. En als je je psychisch niet lekker in je vel voelt, wordt de pijn soms ook erger, maar verder gaat die pijn gewoon nooit weg, ook niet met psychotherapie (mag ik zeggen, kom zelf uit het vak). Maar om nou te zeggen dat je een emotioneel wrak bent en dat je daarom moeite hebt met lopen; ik snap niet dat ze dat überhaupt dúrven zeggen.