Muzikale indrukken

Een voor de WE300 van Plato aangepast stukje uit de oude doos (eerder gepubliceerd in augustus 2011).

Het overkomt iedereen weleens; een liedje dat je niet meer kwijtraakt. Je blijft het alsmaar neuriën en als het eindelijk weg is (‘Héérlijk! Rust!’), komt het onmiddellijk terug als de eerste tonen weer klinken. Ergerlijk, want meestal zijn het best aardige melodietjes, als ze maar niet zo in je geheugen bleven plakken.

Enige tijd geleden hoorde ik in de Sandwich een grappige omschrijving voor zo’n liedje bij het afkondigen van Odjus Fitchadu van Mayra Andrade; “een muzikale oorwurm”.

Ik kende de uitdrukking niet, maar ontdekte dat de term in de muziek al lang bestaat. Een oorwurm is een gewone melodie met een bijzondere afwijking (een haakje). Daardoor blijft het in je geheugen hangen, al wil je dat niet. Dat bijzondere haakje kan van alles zijn, want iedereen luistert op zijn eigen manier. Dus wat voor de ene luisteraar absoluut een oorwurm is, is dat voor de ander totaal niet.

Ik vind het wel een toepasselijke term, want volgens oud – maar onterecht – volksgeloof,  kruipt het insect oorwurm graag je oor binnen. En zo’n liedje kruipt via je oren je geheugen in. Een figuurlijke oorwurm dus.

Bij de Universiteit van Amsterdam heeft Prof. Dr. Henkjan Honing er onderzoek naar gedaan. Hij ontdekte dat 95% van de mensen er weleens last van heeft. Hoe het precies komt dat sommige melodietjes blijven hangen en andere niet (of minder) heeft de professor nog niet uitgevogeld. Ook hij weet dus niet van tevoren of een bepaalde melodie een oorwurm wordt of niet.  Hoe je ervan afkomt? Het liedje helemaal uitzingen tot het einde, of luisteren naar ingewikkelde muziek.

 

En voor wat het waard is; ikzelf vind Odjus Fitchadu minder irritant dan bijvoorbeeld  I’d like to teach the world to sing van de New Seekers (en de Coca Cola reclame), of een vrolijk liedje van Dennis.

 

 

 Meer, en ook over heel andere, indrukken lezen? Klik hier