Ik wil de hele dag al schrijven; een column, een verhaal, teksten voor mijn website. Maar dat lukt niet omdat ik aan het grutten ben. Facebook (2x), Hyves (2x) en Twitter (2x) bekijken en erop reageren. Verschillende kopfoto’s en achtergrondjes uitproberen bij Wordpress. De pagina’s van mijn werkwebsite (die nog steeds niet klaar is) opnieuw ontwerpen. De updates van webstreepjelog nakijken op spetterend nieuws (niks). Mail checken (Casema, Ziggo, 2 x Hotmail, 2 x Gmail, mijn werkmail), die beantwoorden, onderzoekjes en vragenlijstjes invullen van Euroclicks, Opinionbar of IntomartGFK. En daarna opnieuw een ronde of er al nieuwe berichten of verse mails zijn.
Het is gewoon verslavend. Vanmiddag heb ik al geprobeerd om te stoppen. PC uit. Wèg uit mijn werkkamer, thee zetten en de krant lezen. Daarna eten koken, opeten, weer de krant en om zeven uur; hup nog even naar beneden, want ik zou een stukje schrijven.
En weer laat ik me afleiden door alles wat ik hierboven al de hele dag heb zitten doen. Voor mijn gevoel niks. Wat meteen niet waar is, want de achtergrond van het WordPressblog van mijn huspup is mooier geworden. En ik heb er een stukje op gezet, waarmee zijn nieuwe website weer wat aandacht krijgt. Daarbij heb ik wèl al mijn mail gelezen + de blogjes bekeken van mijn schrijfmaatjes èn de mij toegestuurde blogs van de OBA, en hier en daar wat commentaar gegeven. Dus…
Máár – ik kom niet toe aan mijn eigen schrijfsels. Hèb ik eindelijk een beetje tijd, gebruik ik die voor van alles en nog wat, behalve voor mezelf. Wat niet waar is, want ik kan juist grutten omdàt ik vrij ben. En die mails zijn tenslotte aan mij gericht. Maar het voelt alsof ik die tijd niet aan mezelf besteed, omdat er geen teksten uit mijn vingers komen (behalve dit stukkie, dat dan weer wel).
En ondertussen wèl allerlei ideeën hebben. Gèk word ik ervan, want ik schrijf ze niet op. En als ik dat wel doe, gaat het in steekwoorden die ik dan later weer niet terug kan lezen. System overload, dat is het een beetje. Hoe kom ik hier van af? Heb ik writer’s block of zit ik gewoon een beetje te tutten?
een late reactie, want dit stukje schreef je al in september, ik was wat aan het rondkijken en dit verhaal vond ik zo herkenbaar. Vreselijk ik zit soms de hele dag voor de PC van alles te doen, emails lezen en beantwoorden, te bloggen, te surfen, hier en daar wat te schrijven en dan komt mijn man thuis:
(let wel: het was mijn enige vrije dag die week)
“en nog wat leuks gedaan vandaag?”
“eh, ja”
“vertel, vertel”
met het schaamrood op mijn kaken….:
“ik zat de hele dag naar de monitor te staren…”
Heb ik nu echt niets beters te doen?
als ik naar bed ga, baal ik als een stekker…
nog niets geschreven, waar is mijn inspiratie?
Herkenbaar..Soms die onrust dat je moet schrijven. Dan weer heb je aan een goede openingszin genoeg. Iets van binnen neemt het over. Dat zijn de stukjes die voor mijn gevoel het beste gelukt zijn.
Het is het overwegen waard 🙂
Nou, ik moet zeggen voor iemand met een writer’s block is de “Schemerlamp” toch een aardig schrijfsel geworden 🙂
Vanmorgen hoorde ik toevallig een intervieuw met schrijfster Judith Visser. Zij schrijft haar boeken in eerste instantie in een schrift ……… gewoon omdat de pc haar dicipline ondermijnd, te veel afleiding 🙂 Misschien een idee?