Schrijfcursus

Sinds begin februari doe ik een cursus korte verhalen schrijven op de Volksuniversiteit. Ik kwam in een enthousiaste groep die elkaar al kende van de vorige cursus. Leuke mensen, het klikte meteen. En ze schrijven! Daar kan ik een puntje aan zuigen. Petje af hoor.

Nadat ik de eerste les al moest overslaan omdat ik op vakantie was (óók leuk!), bleek dat de lessen voortborduurden op wat mijn medecursisten vorig seizoen hadden gedaan. Ik moest dus extra huiswerk maken om de achterstand in te halen. Geen punt (zeker niet bij Karwei) dacht ik, dus hup in de pen geklommen, of eigenlijk het toetsenbord.

• Personagedossier aanleggen: namen verzinnen, gezichten erbij zoeken, eigenschappen bedenken, vragen over de personages beantwoorden en twee personages wat meer uitwerken. Check!
• Grondplan maken en eerste tekst schrijven. Check!
• Plotvraag formuleren. Check!

En toen ging het mis. Griep, twee lessen gemist, informatie daarover toegestuurd gekregen, maar mijn inspiratie was weg en bleef weg. Ik kwam nergens meer met de scene waar ik zo enthousiast over was. Gebeurt mij vaker; ik bedenk iets leuks, werk het eerste deel uit en blokkeer. Langere korte verhalen, laat staan een novelle of een roman, zitten kennelijk niet in mijn hoofd. Enfin, wat doe je dan? Je in allerlei bochten wringen en toch doorschrijven? Probeer ik wel eens, maar dan wordt het bagger.

Dus ben ik overnieuw begonnen met een verhaal dat ik al een beetje in de steigers had staan, over een man in een trein. Persoonlijk dossier aangelegd, gezicht erbij gezocht, vragen beantwoord, eerste deeltje geschreven; die man staat als een huis. Maar hoe nu verder? Er moet een conflict in komen met oplossingen die niet lukken, maar dan uiteindelijk wel. En een tegenspeler. Die heb ik helemaal nog niet. Ik heb geen grondplan en ook nog geen plotvraag, behalve dan voor die ene scène. Ik weet wel ongeveer wat die man doet, maar hoe is hij daar gekomen, waarom, waar gaat hij naartoe, wie zijn zijn tegenspelers, hoe overwint hij die tegenstand en wat is het resultaat?

En dit blogje is puur uitstelgedrag. Van die dingen ja, van die dingen…