Voordat Barkad ’s morgens de deuren van zijn supermarkt opendeed, maakte hij altijd op zijn gemak een rondje door de winkel. Hij voelde zich gezegend; alles was zijn eigendom. Geen filiaal of franchise, hij was met recht een zelfstandige ondernemer. De inventaris overgenomen uit een failliete boedel, de karretjes zelf aangeschaft. Groenten, fruit, vlees en brood leverden zijn broers, die ook hun eigen zaak hadden. Voor melkproducten kon hij terecht bij buurman Kobus die in de veeteelt zat. Kruiden en specerijen haalde hij twee keer per jaar in Marokko en alle overige kruidenierswaren betrok hij van de plaatselijke groothandel.
Liefkozend liet Barkad zijn ogen over de schappen gaan. Het zag er prachtig uit. Er stonden wel twintig soorten erwten, bonen en linzen. Hij had rijst in alle soorten en maten, pasta, couscous, wat al niet? Zijn klanten bezochten hem graag. Niet alleen mensen die oorspronkelijk ergens anders vandaan kwamen, nee, ook Nederlanders kwamen geregeld verschillende uitheemse dingen bij hem kopen. En dan namen ze en passant ook allerlei andere boodschappen mee.
Neuriënd liep hij door naar zijn groente en fruit afdeling. Het groen van de broccoli en de courgettes, de oranje pompoenen, de rode tomaten, de verschillend gekleurde uien, de oranje wortelen; overal waar hij keek, was het feest voor zijn ogen. Over het fruit was hij vandaag bijzonder tevreden; op de veiling had hij die ochtend spotgoedkope, prachtige pruimen, vijgen, druiven en bananen op de kop weten te tikken. “Vraag niet hoe het kan, maar profiteer ervan”, had de handelaar gezegd, dus annuleerde Barkad voor één keer de fruitbestelling bij zijn broer.
Zag hij het goed? Die dozen bewogen!
Voorzichtig trok Barkad het papier van de kistjes af.
Tussen de pruimen, de vijgen en de druiven krioelden honderden zwart/gele bolletjes. En uit de bananen-doos kwamen twee zwarte weduwen kruipen.
——————————————————————
Allemaal beestjes, zoveel beestjes om hem heheheen. Leuke WE
Groetjes, Ria
LeukGeschreven en brrrr vreselijk idee! Goedkoop is niet altijd het beste koop.
Een horror verhaal, maar toch leuk om te lezen
Een goed verhaal! Had hij maar gewoon zijn broer trouw moeten blijven!
Volgens Wikipedia echter zijn de beten van de Zwarte Weduwe niet zo dodelijk als vaak wordt aangenomen, en is de spin niet agressief, maar bijt alleen als hij zich bedreigd voelt.
Toch maar liever geen ontmoeting, want ik kan deze gegevens niet altijd direct opzoeken…