Sprookjes – een nieuw perspectief

Iedereen op een wit paard
Janna zat op haar balkon zomaar wat voor zich uit te mijmeren. Ze dacht aan haar kleindochter Isabel, die haar had verteld, dat ze later, als ze groot is, op een wit paard een prinses gaat zoeken. Het liefst eentje die een beetje op Elsa lijkt, van de Frozen film die ze al drie keer helemaal gezien had. Of Elsa zelf, dat was nog beter. Of een elfje, met van die vleugels als Tinkerbel uit Peter Pan. Of zou ze kiezen voor Madeliefje uit Prinsessia? Die vond ze eigenlijk nog het allerleukst.
Zelf wilde ze dan ook een prinsessenjurk aan. Een gele, haar lievelingskleur. Want prinsenkleren vond ze maar niets. Rare capes, en die laarzen! Een jurk was veel mooier.
“Het kan toch wel oma?” had ze Janna gevraagd, “een prinses op een wit paard?”
“Natuurlijk meid,” had Janna geantwoord, “iedereen mag op een wit paard. Sinterklaas rijdt er ook op, dus dan weet je het wel.”
“Maar als ik dan prinses ben,” vervolgde Isabel, “dan mogen Noah of Mason toch ook wel met me trouwen? Of Saar, of mijn andere vriendin Amira?”
“Lieverd,” had Janna plechtig gezegd, “als jij groot bent, mag je trouwen met wie je wilt.”
“Maar, weet je wat oma? Ik trouw gewoon met allemaal. Dat is pas cool en dan kan Milan, mijn vriendinnetje van school er bij, en Daan, want die is ook heel lief. Hartstikke leuk toch, oma? En dan leefden we nog lang en gelukkig.”
Janna schoot in de lach.
“Welja, een huis vol, toe maar, waarom ook niet? Toen ik jong was, hadden we communes, dat was net zoiets.” Nou ja, dat was wel een beetje anders, moest ze achteraf toegeven. Maar evengoed zag ze wel wat in zo’n gezellig huishouden met een heleboel vriendjes, vriendinnetjes, prinsen en prinsessen, waar een enkel elfje tussen fladderde.

Koekje erbij?
Ze stond op om een kopje thee te zetten, met een lekker koekje erbij. Die had ze speciaal voor zichzelf bij de bakker gehaald. Van die heerlijke American Cookies met veel chocola. Ze lustte er wel pap van. En als je jezelf niet verwende, wie deed het dan nietwaar? Haar grote liefde was een paar jaar eerder overleden en ze had besloten om zijn verwennerijen vanaf dat moment zelf ter hand te nemen, inclusief de aanschaf van lekkere dingetjes.

Een kromme Doornroos toont niet
Terwijl Janna weer ging zitten, peinsde ze verder. Als haar kleindochter van die wilde plannen kon maken, kon zij dat toch ook? Dat kind had helemaal gelijk: een prins op het paard kan best ook een prinses zijn. En nu ze erover nadacht: hoezo was zo’n prins altijd maar jong? Bovendien waren Sneeuwwitje, Doornroosje, Rapunzel en de prinses op de erwt ook allemaal jonger dan twintig. Waarom kwamen er geen koningen en koninginnen met ervaring in sprookjes voor? Er waren honderdduizenden alleenstaande vijfenzestigplussers. Een groot deel daarvan was vast wel geïnteresseerd in sprookjes voor ouderen. Konden die ook eens een andere rol krijgen, dan altijd maar als heks of tovenaar. Moest ze wel hun namen veranderen, anders werd het een beetje verwarrend voor iedereen. Een stokstijve Sneeuwwit was niet leuk, net zomin als een kromme Doornroos. Een Rapunzel met grijs haar leek haar ook niet echt aantrekkelijk, laat staan een gerimpelde prinses die op een erwt ging liggen. Dat toonde niet. Het moest wel smakelijk blijven voor iedereen en je moest vooral voorkomen dat de ouderen per ongeluk bij de jonkies aanklopten of andersom. Dat gaf geen pas. Nou ja, behalve als er op de kleinkinderen gepast moest worden. Dan kon het weer wel.

Smakelijke, goed geconserveerde senioren
Janna werd steeds enthousiaster. Ze zou die alleenstaande pensionado’s van hun balkons, uit hun tuinen en achter de geraniums vandaan krijgen. Voor zover ze niet al buiten waren uiteraard, want bewegen was intussen het nieuwe normaal geworden, dus massa’s ouderen waren al druk bezig om hun conditie te verbeteren. Des te beter, dacht ze, daar worden de ouderensprookjes nog leuker van. Al die smakelijke, goed geconserveerde senioren, dat gaat lopen als een trein. Heb ik zelf ook nog wat te kiezen.

En als de ouderen elkaar eenmaal gevonden hadden, op hun hun e-bike bijvoorbeeld, want dat reed toch net even comfortabeler dan een paard, dan leefden ze weliswaar niet meer zo lang als Sneeuwwitje of Doornroosje en hun prinsen, maar uiteindelijk vast nog wel gelukkig.
Ze ging aan de slag!