Jokezelf over gisteren, vandaag en morgen
‘Wat een heerlijke muziek,’ mijmert Cora. ‘Een salonorkest. Dat zie je niet vaak meer.’ Ze fronst haar wenkbrauwen, ‘wanneer traden die ook alweer op? Eind jaren dertig zeker. En later, na de oorlog, bij Heck op het Rembrandtplein.’ De herinnering brengt haar terug naar de dansmiddagen van toen; zó romantisch. Een diepe zucht ontsnapt haar.... Lees verder →
“Variée!” De stem galmt door het lokaal. De muziek wordt langzaam zachter. Verstoord kijkt Olga om. Nu al? Het gaat net zo lekker. Eindelijk iemand die het een beetje kan. Niet zo’n onbehouwen hork met rode wangen, en angstzweet onder zijn oksels, die om de twee tellen haar tenen aan gort trapt. Nee, echt iemand die weet wat hij doet. Logisch natuurlijk, want deze jongen assisteert de dansleraar bij haar eerstejaarsgroep. Was ik maar vast tweedejaars, denkt ze, dan waren die klompendansers weg. Ze kijkt om zich heen. De andere meisjes lopen over de dansvloer op... Lees verder →
