'Oké dan,' Suzanne doet haar ogen even dicht en haalt diep adem. Dan kijkt ze Kornelis recht in zijn ogen. ‘Ik ben in een bos met donkere bomen. Aan de stammen zitten allemaal oren en op de grond zijn allemaal ogen. Alles kraakt en het hele bos giechelt. Er landt iets groots en donkers op een... Lees verder →