Zoals altijd, ben ik veel te vroeg op het Instituut. Dat vind ik prettig en het geeft mij de zekerheid dat ik me goed kan voorbereiden voordat mijn cliënt komt. Zo kan ik op mijn gemak het opname apparaat testen, het verslag van de vorige zitting nog even doorlezen en nagaan wat mijn supervisor daarover heeft gezegd. Meestal schrijf ik een denkbeeldig verloop van de komende zitting uit, als een soort houvast. Als het gesprek dan ergens stokt, of via zijpaadjes ergens anders uitkomt, put ik steun uit die aantekeningen. Ze zijn voor mij een richtlijn waarlangs de therapie zich ongeveer moet bewegen. Niet dat... Lees verder →