Jokezelf over gisteren, vandaag en morgen
Mijn vader leeft niet meer. Hij overleed op 21 januari 2012, maar op een dag als vandaag komen ongemerkt toch allerlei herinneringen naar boven. Als het op zijn kinderen aankwam, vergeleek hij vergeleek zich bijvoorbeeld graag met prins Bernhard. "Wat die kan, kan ik ook,"was een van zijn gevleugelde uitspraken. En dat klopte; in rijtjes... Lees verder →
Kerstverhaal in twee delen (geïnspireerd door een schrijfwedstrijd in Straatnieuws Den Haag) Rudolf Ridder had nooit last gehad van zijn naam. Hij voelde zich juist op en top een ridder en wilde graag goed doen. Hij was vooral goed voor kinderen. Jarenlang speelde hij met alle buurtkindjes in de zandbak en mochten ze aan zijn baard trekken. Maar... Lees verder →
“IJssie prieeeemaa!! IJssie prieeemaaaa!!!” Galmend klonk de stem van de man achter de ijskar door de lege straten. Alsof hij een toverformule had uitgesproken, kwamen plotseling van her en der kinderen van allerlei formaat de deuren uitrennen. De Tuinstraat, die er kort tevoren nog had uitgezien alsof er helemaal geen kinderen woonden, was ineens bevolkt met Pietjes, Mientjes, Jopies en Keessies; hun knuistjes stevig om de stuivertjes geknepen. “Eentje fan fijf.” “Ik eentje fan een duppie.” “Op een stokkie, met sukkela,” klonk het... Lees verder →
Nadat Marleen in tamelijk overspannen toestand haar huis had verlaten, fietste ze driftig trappend over de Amsterdamse grachten. “Je neemt toch niet al het geld mee?” had Jan bezorgd gevraagd. “En waarom dan wel niet?” snibbig was het eruit voor ze er erg in had. Jan gaf geen antwoord, maar klopte haar vriendschappelijk teder op... Lees verder →
