Mijn vader leeft niet meer. Hij overleed op 21 januari 2012, maar op een dag als vandaag komen ongemerkt toch allerlei herinneringen naar boven. Als het op zijn kinderen aankwam, vergeleek hij vergeleek zich bijvoorbeeld graag met prins Bernhard. "Wat die kan, kan ik ook,"was een van zijn gevleugelde uitspraken. En dat klopte; in rijtjes... Lees verder →
Klein geluk.
Ze leest! Ik was op de kop af drie jaar oud toen ik ontdekte dat de vreemde tekens die ik overal zag - in boeken, kranten, tijdschriften, op winkelruiten, en zelfs op de verpakking van de hagelslag - belangrijk waren. En dat je, door die tekentjes aan elkaar te rijgen, een woord kreeg, of een... Lees verder →
Weer naar school
De vakantie nadert zijn einde. In mijn dorp is de school alweer begonnen. Ik zie de kleintjes trots lopen aan de hand van hun moeder. De wat groteren rennen vooruit. De oudsten volgen op de fiets. Van groep één tot en met groep acht naar hetzelfde gebouw. Eén vloeiend doorlopende schoolloopbaan. Niks engs aan. Vijfentwintig jaar geleden was die basisschool er nog net niet. Je had de kleuterschool en de lagere school. Kinderen kleuterden van hun vierde tot hun zesde en maakten daarna de overstap naar de eerste klas van de ‘grote school’ (nu... Lees verder →