Schrijven over zomaar iets. Gewoon ergens beginnen, het verhaal laten gebeuren en kijken wat ervan komt. Nou, er komt helemaal niks. Geen inspiratie. Geen ideeën. Geen spetterende onderwerpen. Zelfs niet als ik al mijn aantekeningen van de laatste jaren doorblader om te zien of daar iets in staat wat ik kan gebruiken. Noppes. Nada. Helemaal niks. Hoe krijg je dan toch minimaal honderdvijftig woorden in een stukje? Ik heb geen idee. Je zou toch zeggen; de werkelijkheid is voldoende om er een artikeltje van honderdvijftig tot tweehonderd woorden uit te persen? Want wat is er allemaal niet in het nieuws?... Lees verder →