Als ik dit liedje hoor, en speciaal deze versie, gezongen door Jo Stafford en Gordon Macrae, krijg ik kippenvel en tranen in mijn ogen. Hun stemmen zijn zó mooi met elkaar in harmonie, dat het inderdaad wel engelengezang lijkt. Althans, zoals ik me in de jaren vijftig -toen ik dit liedje voor het eerst hoorde-... Lees verder →