Lezen – de ultieme vrijheid

Een van de belangrijkste ervaringen in mijn vroegste jeugd was het leren lezen. De vreugde om te begrijpen wat ergens stond en de opperste bevrediging van het zèlf kranten, boeken of tijdschriften te kunnen lezen, staat me nog heel erg bij. Toen ik het eenmaal door had, las ik met volle overtuiging alles wat maar enigzins in aanmerking kwam; tot aan teksten op verpakkingen aan toe. Ik kreeg er nooit genoeg van.           Drie was ik toen mijn vader mij daadwerkelijk leerde lezen. Ik vroeg hem voortdurend wat ergens stond, wees hem... Lees verder →

Tweehonderd woorden

Schrijven over zomaar iets. Gewoon ergens beginnen, het verhaal laten gebeuren en kijken wat ervan komt. Nou, er komt helemaal niks. Geen inspiratie. Geen ideeën. Geen spetterende onderwerpen. Zelfs niet als ik al mijn aantekeningen van de laatste jaren doorblader om te zien of daar iets in staat wat ik kan gebruiken. Noppes. Nada. Helemaal niks. Hoe krijg je dan toch minimaal honderdvijftig woorden in een stukje? Ik heb geen idee. Je zou toch zeggen; de werkelijkheid is voldoende om er een artikeltje van honderdvijftig tot tweehonderd woorden uit te persen? Want wat is er allemaal niet in het nieuws?... Lees verder →

A WordPress.com Website. door Anders Noren.

Omhoog ↑

Mobiele versie afsluiten
%%footer%%