Man in pak

De kozijnen van de grote villa bladderden en de voordeur hing scheef in de sponning. Brandnetels overwoekerden de zorgvuldig aangelegde rozenperkjes. Een hark stond tegen de vermolmde schutting. Tussen het hoge gras een verroeste maaimachine. De buren hadden geklaagd over de rommel en de huisarts had de GGZ ingeschakeld. Hij begroette mij met een buiging; “wees welkom”. Zijn pak, van een onbestemde kleur bruin, slobberde om zijn magere lijf. Een stuk touw hield de broek omhoog. Het jasje had geen knopen. Zijn overhemd,... Lees verder →

3 dec 2010 19

Burn out 4

Besluiteloos stond Anne voor de kapstok in de gang. Naar buiten. Ze moest waarschijnlijk een jas aan. Of zou een vestje warm genoeg zijn? Ze keek naar de lucht. Grijs. Dat was net ook al zo. Straks ging het regenen. Moest ze een paraplu mee? Anne zuchtte. Misschien kon ze beter meteen met een kop... Lees verder →

19 nov 2010 10

Burn out 4

9 nov 2010 10

Ophalen

Ik was twaalf en Jos, dertien, kwam mij vaak na het eten halen. Naast elkaar gingen we dan in het trappenhuis luisteren naar zijn transistorradiootje. Mijn vader vond dat niks, op die trap met de deur dicht, dus om de tien minuten trok hij aan het touw waardoor de buitendeur openging. “Oh,” riep hij dan naar... Lees verder →

5 nov 2010 17

Allemachtig Tachtig

Allemachtig Tachtig!! Mijn moeder heeft haar leeftijd altijd zoveel mogelijk verborgen gehouden en vanaf haar negenentwintigste verjaardag bleef ze eenvoudigweg negenentwintig. Een van mijn tantes, even oud als mijn moeder, deed het ook, waardoor het niet opviel dat ze jarenlang negenentwintig waren. Maar toen mijn zus en ik gingen puberen, was dat niet langer... Lees verder →

24 sep 2010 9

Drukken en duwen in een Thaise vrouwengevangenis

Geschreven voor een initiatief van Aline. De bedoeling is dat je een stukje schrijft van exact 250 woorden. Het woord van deze keer was drukken. Lekker woord weer. Ik had er, net als veel anderen, van die donkerbruine associaties bij, maar daar wilde ik per sé niet over schrijven, want drukken betekent veel meer. Je kunt er, zoals Aline21 zelf fijntje opmerkte; "alle kanten mee op". Nou dat heb ik gedaan en ik kwam uit in Thailand. Lees en oordeel zelf. N.B. Het stukje zelf is precies 250 woorden. De onderschriften van de... Lees verder →

14 sep 2010 8