.
Zei de kleine jongen: “Ik laat soms mijn lepel vallen”.
Zei de oude man: “Dat gebeurt mij ook.”
De kleine jongen fluisterde: “Ik plas in mijn broek”.
“Dat doe ik ook”, lachte de kleine oude man.
Zei de kleine jongen; “Ik huil vaak”.
De oude man knikte: “Ik ook.”
“Maar het ergste is”, zei het jongetje, “het lijkt
alsof volwassenen geen aandacht aan me besteden.”
En hij voelde de warmte van een gerimpelde oude hand.
“Ik weet wat je bedoelt”, zei de kleine oude man.
.
Ik kom per ongeluk op je pagina en ben gelijk stil van dit gedicht. Ontroerend maar zo helemaal waar……………….helaas.
Kus