Verhuizen

Nog een laatste impressie vanuit Chiang Mai.
Als we voor het hotel zitten, of uit ons raam kijken, hebben we goed zicht op de voorbereidingen van de avondmarkt. Vanaf een uur of 12 ’s middags rijden stoere Thaise jongetjes op brommertjes af en aan, terwijl ze met nonchalante arrogantie, hun benen opgetrokken voor zich op de motor, met hun ene hand de brommer en met de andere hand een verkoopstalletje besturen. Een rieten hoedje tegen de zon en hun gezicht verborgen achter een grote zakdoek tegen het opwaaiende stof, het roet en de uitlaatgassen. Ze rijden terug op hun brommer en komen even later weer met een nieuwe vracht. Sommige kiosken zijn tot de nok toe gevuld met koopwaar en staan tjokvol lampjes, tassen of snuisterijen. Die stalletjes worden met de hand voortgeduwd. Dat brengen van kiosken naar hun verkoopplekjes gaat door tot een uur of vijf als de handelaars hun koopwaar uitstallen. Is de markt afgelopen, zo tussen 12 en 2 in de nacht, en zijn de kooplui vertrokken, dan begint het spektakel in omgekeerde richting. Zelfde jongens, zelfde brommers, zelfde zakdoeken voor hun gezicht. Alleen de rijsthoed ontbreekt. Vanaf 3 uur tot 9 uur in de ochtend worden de kiosken weer een voor een terug naar hun stalling gebracht. En om 12 uur begint het dan weer van voren af aan. Ik vraag me af waarom ze die stalletjes niet gewoon laten staan; die avondmarkt is er iedere avond en dit is zo overduidelijk inefficiënt en arbeidsintensief!

Hua Hin
Een uurtje gevlogen van Chiang Mai naar Bangkok en vandaar met een busje 3,5 uur rijden naar Hua Hin. Bleek daar ook een vliegveld te wezen! Enfin, ingecheckt in een superdeluxe, maar bijzonder saai, hotel dat de reisorganisatie voor ons had geboekt. Het is gebouwd in een U-vorm en je kijkt bij de buren in bed. En op een soort van Chinees aangelegde binnentuin. Niets te zien van de zee of van het dorpje. Dus zijn we gisteren op sjouw gegaan voor een andere kamer. Hebben we ook gevonden; bovenop een Engelse pub, met vrij uitzicht op zee. Geweldig! Het hotelpersoneel vond het erg jammer; ‘ what if we give you the family room downstairs?’ Maar nee, het ging ons niet om de grootte, wij wilden uitzicht op zee. Ja, dat konden ze ons niet leveren. Maar op die pub blijven we voorlopig wel even zitten. Net zo groot, en net zo luxe, alleen veel meet privacy en een uitzicht om te watertanden. Jaja, het bevalt ons hier wel.