Het wordt tijd dat ik mij weer aan het bloggen ga wijden. Mijn laatste echte blog dateert van 30 november. En daarvóór kwam er ook al niet meer zoveel uit mijn toestenbord. Voorbij! Klaar! Afgelopen! Geen excuses meer.
Om er weer in te komen, begin ik met een nieuw ideetje van Plato;
vijftig-gitfjiv. In 50 woorden het een beweren, en in 50 woorden het tegendeel.
A. Sneeuw.
Getverderrie, wat is het weer koud vandaag. Grijze lucht, sombere wolken, waterig zonnetje, ijskoude noordoostenwind. Niemand maakt zijn straatje sneeuwvrij. En nu dooit het een beetje, dus ik bagger en glibber door de viezige bruine vertrapte smurrie. Terwijl het gisteren overal nog mooi wit was. Winter! Wie verzint zoiets?
B. Sneeuw
Hè, wat een heerlijk weer. Lekkere koude bries. Toegegeven; een grijze lucht en veel wolken, maar ik zie daar warempel een waterig zonnetje doorheen piepen. Jammer, het dooit al een beetje. Ik hoop dat het gauw weer gaat vriezen en sneeuwen. Dan zien de straten er meteen weer fris uit.
Óók meedoen? > klik op het plaatje>>>>
Dus jij bent er ook al een tijd uit geweest, ik ook, een lange tijd, soms een keer een bericht, maar ik heb weinig bij anderen gereageerd. Je moet er toch zo af en toe voor gaan zitten en je moet lekker in je vel zitten dan kun je leuke vrolijke berichten en reacties plaatsen. Wat wel jammer is dat sommigen mij vergeten 🙁 zijn en zelfs mijn linkje weer weg hebben gehaald, maar ja eigen schuld dikke bult, uit het oog uit het hart. :-/
Ik mopper maar wat hoor, ik meen er niets van, voel me alleen even als een lotgenoot omdat jij ook even niet hebt geblogd!
Wat fijn dat zoveel lezers je weer weten te vinden. Zie, je doet het allemaal niet voor niets.
Ja, dat weet ik wel hoor. Ik vind het zelf ook fijn dat ik er weer een beetje ben.