Burnout
Anne was al jaren alleen maar bezig geweest met volhouden. Even doorzetten, nog een tandje harder, want er moest productie gedraaid worden en de papierwinkel was er ook nog. Al die cliënten. Al die problemen, die zíj niet kon oplossen. Ze liepen met haar weg, vonden haar heel aardig en meelevend. En dat was ze natuurlijk ook. Maar niet voor zichzelf. Als Anne zichzelf op de eerste plaats had gezet, wat in feite het verstandigste was geweest, had ze nu niet thuis gezeten. Ze leek net een Chinees in het circus. Je weet wel, zo iemand die allemaal bordjes draaiend moet houden en voortdurend heen en weer rent tussen de stokken waar een schotel vanaf dreigt te vallen. Ze voelde zich een elastiek dat steeds verder uitgerekt werd. Het kostte haar ongelofelijk veel energie om haar werk te blijven doen en er kwam steeds meer bij. Ze begon cliënten door elkaar te halen, sliep slecht, werd vroeg wakker, was altijd maar moe, kon geen twee dingen meer tegelijk doen, kon niks meer onthouden, was vaak verkouden, snel boos en ging met tegenzin werken.
Ze gaf veel, kreeg weinig terug en werkte in een organisatie die voortdurend in reorganisatie was. Collega’s waar ze altijd leuk mee had gewerkt, werden overgeplaatst of vonden voor een deel ander werk. Het team begon af te brokkelen met al die part timers die op verschillende dagdelen kwamen werken. Alleen in de teamvergaderingen was iedereen aanwezig. En juist daar begon haar Waterloo. Ze kon zich niet meer concentreren op al die mensen en al die meningen. Het duizelde haar als er weer een nieuw computersysteem kwam of een nieuw formulier werd geïntroduceerd.
Nadat ze in een niet te stoppen huilbui was uitgebarsten, stuurde de bedrijfsarts haar naar huis. Hoeveel kan een mens hebben voordat hij omvalt? 
==================================================================================================
Geschreven voor WE300
Spelregels:
Rond het einde van iedere maand vind je het nieuwe thema bij Plato!
Schrijf een stukje over het thema in exact 300 woorden, zonder het woord zelf te gebruiken! Zorg voor een zo verrassend mogelijke afsluiter.
De titel is vrij aan de schrijver. Als je klaar bent, plaats dan de link van je stukje bij Plato.
Lees de WE-300’s van anderen! En als je zelf een woord wil opgeven, mag je Plato berichten!
Je hebt een volle maand om je stukje te schrijven.
Ja het komt steeds vaker voor dat hulpverleners afhaken vanwege de steeds groter wordende werkdruk. Vooral mensen die erg betrokken zijn bij mensen, lopen een grote kans om af te knappen. Want als je goed bezig bent voor de baas, ben je niet goed bezig voor de cliënt. En iemand die in de zorg zit, werkt daar vooral om andere mensen te helpen en niet om de baas te helpen veel geld te verdienen. Ingewikkeld probleem. Zeker met de bezuinigingen die er nog aan zitten te komen.
Ik heb het meegemaakt, nee niet persoonlijk, maar van een vriendin waarvan iedereen dacht hoe sterk ze is. Maar opeens was ze van een sterke vrouw veranderd in een teer, kwetsbaar meisje. Dat opent ogen, dat doet je even denken aan jezelf, hoe kwetsbaar we zijn. Ik vind het een mooie bijdrage, erg mooi geschreven hoe schreinend het onderwerp ook mag zijn.
Groetjes van Alie
Onze massaconsumptiemaatschappijn is ingesteld op productiviteit. Jammer voor degene die afhaken en dat zijn er steeds meer. Een mens telt niet meer als individu, maar alleen nog als onderdeel van de grote kudde. Misschien is het tijd voor verandering?
Oh hoe herkenbaar. Bij mij is de diagnose burnout net niet gesteld, maar wel gezegd dat ik een goede burnout kandidaat ben.
Pfffft.